Naar een toekomstbestendige medische zorg voor ouderen met complexe multimorbiditeit door interprofessionele samenwerking: leren van ervaringen uit de langdurige zorg

Abstract

Samenvatting Achtergrond: kwalitatief goede medische zorg kunnen blijven verlenen aan ouderen met complexe multimorbiditeit wordt de komende decennia een grote uitdaging en staat in de langdurige zorg al onder grote druk. Interprofessionele samenwerking tussen de specialist ouderengeneeskunde, de verpleegkundig specialist en de physician assistant kan bijdragen aan het toekomstbestendiger maken van deze zorg. Doel: ervaringen in de langdurige zorg met interprofessionele samenwerking van specialisten ouderengeneeskunde, verpleegkundig specialisten en physician assistants beschrijven en zicht krijgen op succesfactoren en uitdagingen. Methode: focusgroep-interviews met specialisten ouderengeneeskunde, verpleegkundig specialisten en physician assistants uit meerdere langdurige zorgorganisaties met ervaring in interprofessioneel samenwerken van deze professionals. Resultaten: interprofessionele samenwerking wordt door de deelnemers positief gewaardeerd. Thema’s die uit de interviews naar voren kwamen waren: ‘krapte arbeidsmarkt als aanleiding’, ‘onbekendheid met de vakinhoud en deskundigheid van de verpleegkundig specialist en physician assistant’, ‘vertrouwen’, ‘meerwaarde’, ‘ontbreken van protocollen/formats’ en ‘beperkingen qua regelgeving en richtlijnen’. Discussie/conclusie: de gevonden thema’s passen binnen een bestaand theoretisch model over de ontwikkeling van interprofessionele samenwerking. Interprofessionele samenwerking in de langdurige zorg bevindt zich nog in de beginfase. Voor verdere ontwikkeling ervan en biedt perspectief voor het toekomstbestendig houden van de medische zorg voor ouderen met complexe multimorbiditeit. Abstract Background: delivering medical care of appropriate quality to older people with complex multimorbidity will be challenging in the next few decades and is already under pressure in the long term care setting. Interprofessional collaboration between elderly care physicians, nurse practitioners and physician assistants can contribute to the sustainability of this care. Objective: to describe the experience with interprofessional collaboration of physicians, nurse practitioners and physician assistants in long term care and get insight in facilitators and challenges for it. Methods: focus group interviews were conducted with elderly care physicians, nurse practitioners and physician assistants from several long term care organisations were conducted, who collaborated as professionals for some time. Results: interprofessional collaboration was valued positively. Themes emerging from the interviews were: ‘scarcity of physicians as reason employing nurse practitioners and physician assistants’; ‘unfamiliarity with competencies of nurse practitioners and physician assistant among physicians’; ‘trust’; ‘added value’; ‘absence of protocols/formats’ and ‘legal and regulation barriers’. Discussion/conclusion: the emerging themes fit within an existing theoretical model about development of interprofessional collaboration. The development of interprofessional collaboration in long term care fits in the first phases of this model. Important steps for realizing further interprofessional collaboration in daily practice is being aware of and valuing each other’s competencies. Also formats that describe competencies and collaboration procedures are considered helpful. Positive for further development is the recent formal support of the three professional organisations together, offering perspective for sustainability of medical care for older people with complex multimorbidity in the coming decades.

Keywords

• interprofessionele samenwerking
• langdurige ouderenzorg
• physician assistant
• specialist ouderengeneeskunde
• taakherschikking
• verpleegkundig specialist