تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام

Abstract

به منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعه‏ای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار، در دو تاریخ کاشت معمول در منطقه (اول آبان) و کاشت دیر هنگام (اول آذر) بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص سطح برگ، وزن خشک (بوته، ساقه، طوقه، سنبله و برگ)، پایداری غشاء، محتوای نسبی آب، دمای کانوپی و عملکرد دانه معنی‏دار بود. بالاترین وزن خشک (بوته، طوقه و برگ)، عملکرد دانه و کمترین میزان نشت الکترولیت در غلظت 1200 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود وضعیت آبی گیاه و افزایش مقدار محتوای نسبی آب و همچنین افزایش سطح برگ و شاخص سطح برگ گردید. در مقابل، دمای کانوپی در گیاهان تیمار شده بطور معنی‌داری پاین‌تر از گیاهان شاهد بود. کاهش دمای برگ نشان دهنده گشودگی بیشتر روزنه و تعرق بیشتر به دلیل بهبود وضعیت آب گیاه می‏تواند باشد. به نظر می‌رسد کاهش میزان نشت الکترولیت و همچنین افزایش سطح برگ و میزان فتوسنتز گیاه موجبات افزایش تولید بیوماس و ماده خشک گیاهی را فراهم آورده است.