مقایسه اثربخشی آموزش تکنیک‌های فرزندپروری و مهارت‌های زندگی بر کیفیت زندگی مادران دارایفرزند با اختلال ADHD

Abstract

مقدمه: وجود فرزند مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش-فعالی در خانواده‌ها می‌تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی در مادران این کودکان شود. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تکنیک‌های فرزندپروری و مهارت‌های زندگی بر کیفیت زندگی مادران دارای فرزند با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی اجرا شد. روش کار: به این منظور به کلینیک های روانشناسی شهر تهران مراجعه و 45نفر از کودکان 6 تا 12 ساله مراجعه کننده که با استفاده از مقیاس کانرز (فرم والدین) تشخیص اختلال ADHD گرفتند به شیوه نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. ابتدا بر روی سه گروه پرسشنامه کیفیت زندگی اجرا شد. سپس مادران یک گروه تحت آموزش تکنیک‌های فرزندپروری، مادران گروه دیگر تحت آموزش مهارت‌های زندگی و مادران گروه آخر تحت آموزش ترکیبی (تکنیک‌های فرزندپروری و مهارت‌های زندگی) قرار گرفتند. در آخر برای هر سه گروه این پرسشنامه مجددا اجرا شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که کیفیت زندگی سه گروه تفاوت معنادار داشتند به این صورت بود که افرادی که تحت آموزش مهارت‌های زندگی بودند کیفیت زندگیشان به طور معنادار از کسانی که تحت آموزش تکنیک‌های فرزندپروری و یا ترکیبی بودند بالاتر رفته بود.نتیجه‌گیری: به منظور بهبود کیفیت زندگی مادران دارای فرزند با اختلال ADHD پیشنهاد می‌شود از آموزش مهارت‌های زندگی استفاده شود.

Keywords

• بی توجهی/بیش‌فعالی
• کیفیت زندگی
• تکنیک‌های فرزندپروری
• مهارت‌های زندگی