هنر اسلامی (May 2023)
قابلیت های تصویری داستان گور و گهواره اثر غلامحسین ساعدی در سینمای ایران
Abstract
مجموعه گور و گهواره از مجموعه داستان‌های کوتاه غلامحسین ساعدی است که در سال ۱۳۴۵ منتشر شده و در سه قطعه کوتاه که عبارت‌اند از: زنبورک‌خانه، سایه به سایه و آشغال‌دونی به نگارش درآمده است. در داستان‌های این مجموعه پنهانی‌ترین رفتارها و ناگفتنی‌ترین سلوک و مادی انسان با قلم و نثری چندان آبرومندانه، بیان می‌شود. شخصیت‌های این داستان‌ها، آدم‌های اسیر در چنگال فقر و فساد و فلاکت و محدود در خوشی‌های جنسی‌اند. ساعدی که خود به طبقات و اقشار پایین جامعه تعلق دارد و شاهد مهاجرت فوج‌فوج دهقانان و بیکاران روستا به شهر و سکونت در حلبی‌آبادهاست، در این مجموعه بر آن است تا با بازنمایی خطرات کمین کرده در سر راه این مهاجرت‌های افسارگسیخته، بتواند مانعی ایجاد کند و دست‌کم اینکه هشداری بدهد. در ادامه به بررسی ساختاری یا ریخت‌شناسی داستان‌های این مجموعه براساس نظریه روایت‌شناسی تزوتان تودوروف پرداخته می‌شود. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و براساس داده‌یابی کتابخانه‌ای صورت گرفته است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در بررسی تحلیل ساختاری داستان‌های غلامحسین ساعدی معمولاً فضای داستان ترس و واهمه، افراد اسیر در فقر و فلاکت قرار گرفته‌اند که در نهایت به تعادلی می‌رسند.اهداف پژوهش:بررسی قابلیت انطباق نظریات جامعه‌شناسی با رمان‌ها و داستان‌های غلامحسین ساعدی.بررسی قابلیت تصویری داستان گور و گهواره غلامحسین ساعدی در سینمای ایران.سؤالات پژوهش:نظریات جامعه‌شناسی چه میزان با رمان‌ها و داستان‌های غلامحسین ساعدی در عرصه تولید ادبی ایران قابلیت انطباق دارد؟قابلیت تصویری داستان گور و گهواره غلامحسین ساعدی در سینمای ایران چگونه است؟
Keywords
