تأثیر 12 هفته تمرینات منتخب پیشگیری از آسیب بر ریسک فاکتورهای درونی مچ پای فوتبالیست های مرد حرفه ای

Abstract

مقدمه و اهداف امروزه اسپرین مچ پا شایع­ترین آسیب بازیکنان فوتبال است. مطالعات پیشین نشان داده ­اند که تمرینات پیشگیری از آسیب به­ طور کلی آسیب ­های ورزشی را کاهش می­دهد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تأثیر 12 هفته تمرینات منتخب پیشگیری از آسیب بر ریسک ­فاکتورهای درونی مچ پای فوتبالیست­ های مرد حرفه­ ای بود. مواد و روش­ ها در تحقیق حاضر 50 نفر از فوتبالیست ­های زیر 21 سال باشگاه ذوب آهن اصفهان که در تمرینات پیش­ فصل 1397-1396 حضور داشتند، انتخاب شدند. آزمودنی ­ها به ­صورت تصادفی در 2 گروه 25 نفره (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. در مرحله پیش ­آزمون به منظور بررسی تعادل ایستا تست لک ­لک، تعادل پویا تست Y، اندازه گیری دامنه حرکتی مچ پا به­ وسیله گونیامتر و میزان پرش ارتفاع (سارجنت) به­ وسیله متر به عمل آمد. گروه تجربی پروتکل تمرینی خود را به مدت 12 هفته (هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه) انجام دادند، اما گروه کنترل تنها تمرینات معمول خود را انجام دادند. پس از 12 هفته تمامی متغییرها اندازه ­گیری شد. برای مقایسه درون­ گروهی از تی تست وابسته و بین گروهی از آزمون تی تست مستقل استفاده شد (0/05>P). یافته ­ها یافته ­ها نشان داد گروه تجربی بیشترین افزایش را در تعادل ایستا، تعادل پویا و میزان پرش ارتفاع داشته است (0/05>P)، هرچند در دامنه حرکتی مچ پا بهبودی حاصل شد، اما از نظر آماری معنادار نبود (0/05 نتیجه­ گیری به نظر می‌رسد که تمرینات منتخب پیشگیری از آسیب باعث بهبود تعادل ایستا، تعادل پویا و میزان پرش ارتفاع فوتبالیست­ ها می­شود؛ بنابراین توصیه می­شود که این تمرینات در برنامه­ های تمرینی بازیکنان فوتبال گنجانده شود.

Keywords

• تمرینات پیشگیری از آسیب
• ریسک­ فاکتورهای درونی مچ پا
• فوتبالیست حرفه ­ای