مقایسه‌ی تأثیر پیشگیرانه‌ی ایبوپروفن وریدی و پیروکسیکام عضلانی بر شدت درد بعد از عمل جراحی قسمت تحتانی شکم تحت بیهوشی عمومی

Abstract

مقاله پژوهشی مقدمه: یکی از عوارض شایع اعمال جراحی، درد پس از عمل است که عدم کنترل آن موجب عوارضی همچون ایلئوس، آتلکتازی ریه و افزایش مدت زمان بستری در بیمارستان می‌شود. هدف از این کارآزمایی بالینی، مقایسه‌ی تأثیر تزریق ایبوپروفن و پیروکسیکام بر کاهش درد بعد از عمل جراحی تحتانی شکم و مقدار مخدر مصرفی پس از جراحی بود. روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، 90 بیمار کاندید عمل جراحی تحتانی شکم بین سه گروه 30 نفری توزیع شدند. به گروه اول، 1 سی‌سی پیروکسیکام عضلانی و 4 سی‌سی نرمال‌سالین وریدی، به گروه دوم، 4 سی‌سی ایبوپروفن وریدی و 1 سی‌سی نرمال‌سالین داخل عضلانی و به گروه سوم، 1 سی‌سی نرمال‌سالین عضلانی و 4 سی‌سی نرمال‌سالین وریدی تزریق شد. شدت درد بیماران پس از هوشیاری کامل و در ساعات 2 و 8 و 12 و 24 بعد از عمل، مقدار مخدر مصرف شده در 24 ساعت اول و میزان رضایتمندی بیماران از تسکین درد پس از 24 ساعت ثبت شد. یافته‌ها: میانگین شدت درد بیماران در سه گروه در ساعات 2 (0/016 = P)، 8 (0/001 > P) و 12 (0/018= P) بعد از عمل ،تفاوت معنی‌داری داشت اما شدت درد، پس از هوشیاری (0/605 = P) و در ساعت 24 (0/331=P )، بین سه گروه اختلاف معنی‌داری نداشت. میزان مخدر مصرفی بین سه گروه اختلاف معنی‌داری داشت (0/001 > P). نتیجه‌گیری: ایبوپروفن و پیروکسیکام، در کاهش درد و میزان مخدر مصرفی پس از اعمال جراحی تحتانی شکم مؤثر هستند اما تأثیر آن‌ها با یکدیگر تفاوتی نداشت.

Keywords

• درد بعد از عمل
• ایبوپروفن
• پیروکسیکام
• داخل وریدی
• داخل عضلانی