بررسی مقایسه‏ ای تهاجم عصبی و عروقی آدنویید سیستیک کارسینوما و موکواپیدرموئید کارسینومای غدد بزاقی با کاربرد مارکرهای S-100، GFAP، NCAM و PECAM-1

Abstract

مقدمه: موکواپیدرموئید کارسینوما ((MEC و آدنویید سیستیک کارسینوما (AdCC) شایع ترین تومورهای بدخیم غدد بزاقی هستند که رفتار بیولوژیک آنها کاملا مشخص نشده است. از عواملی که در رفتار بیولوژیک این تومورها موثر قلمداد شده است، تهاجم اطراف عصبی و عروقی می‏باشد. لذا هدف این مطالعه، بررسی تهاجم اطراف عصبی و عروقی AdCC و MEC غدد بزاقی اصلی و فرعی با استفاده از مارکرهای NCAM، S-100، GFAP به عنوان مارکرهای عصبی و PECAM-1 به عنوان مارکر عروقی بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 20 نمونه AdCC و 20 نمونه MEC غدد بزاقی که با فرمالین ثابت و در پارافین غوطه ور شده بودند، برای بررسی حضور پروتئین‏های S-100،GFAP،NCAM و PECAM-1 به روش Biotin-streptavidin novolink polymer، بازیافت آنتی‏ژنیک و رنگ‏آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی شدند و داده‏های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری مان-ویتنی و دقیق فیشر تحلیل آماری شدند. یافته‏ها: تمام نمونه‏های AdCC و MEC به S-100 واکنش داده که بین 1+ تا 4+ متغیر بودند. میزان فراوانی پروتئین S-100 و شدت رنگ‏پذیری آن در AdCC بیشتر از MEC بود (05/0P

Keywords

• Mucoepidermoid carcinoma
• Adenoid Cystic Carcinoma
• S-100
• GFAP
• NCAM
• PECAM-1
• perineral invasion
• vascular invasion