Mózgowe (neuronalne) korelaty leworęczności: przyczyny i manifestacje z perspektywy neuronauk i nauk pedagogicznych

Abstract

Lateralizacja to proces kształtowania przewagi funkcjonalnej jednej strony ciała. Wyróżnia się różne typy lateralizacji. Przez lata leworęczność uznawano za przejaw patologii. Trend ten jednak uległ z czasem zahamowaniu. Obecne poglądy opierają się na założeniu, że różnic półkulowych nie da się sprowadzić do jednego wymiaru. Uważa się, że obie półkule tworzą system, w którym istotną rolę odgrywa każda z nich. Nie podlega dyskusji, że dominacja jednej z rąk jest korzystna. Przyczyny powstawania leworęczności nie zostały dotychczas dostatecznie poznane. Istnieje wiele hipotez próbujących wyjaśnić to zjawisko. Obecnie trwają spory na temat różnych wariantów odmiennej stronności i ich predestynacji do trudności w uczeniu się. Jak wynika z danych, leworęczność jest zjawiskiem o złożonym podłożu neurobiologicznym, a jej implikacje są komplementarne. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie tego zjawiska na podstawie doświadczeń pochodzących z badań neurobiologicznych, neuropsychologicznych i neuropedagogicznych.

Keywords

• leworęczność
• lateralizacja
• neurobiologia stronności