بازشناسی مفهوم مدرسه از منظر نومفهوم گرایان و ارتباط آن با سلامت روان

Abstract

زمینه و هدف: نومفهوم‌گرایی، نوعی روش اندیشدن منتقدانه درباره‌ی تعلیم و تربیت است که در این مقاله ضمن واکاوی مفهوم مدرسه با هدف نقش مدرسه بر سلامت روان دانش آموزان، از منظر همین منتقدان بررسی‌شده‌است. مواد و روش‌ها: دراین مطالعه که به روش مروری- تحلیلی انجام گرفته‌است، ابتدا به منظور پی بردن به مفهوم مدرسه از دیدگاه نومفهوم‌گرایان، کتاب‌ها و سایر منابع الکترونیکی موجود، واکاوی و مرور شده و سپس به شیوه‌ی تحلیلی، ارتباط آن با سلامت روان دانش آموزان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته‌است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داده افرادی که از سلامت روانی برخوردارند، دارای ویژگی‌هایی چون: خودگسترش‌یافته، توانایی‌ تعامل با دیگران، خلاقیّت و آفرینندگی، مشارکت فعال در زندگی و قادر به هدایت زندگی خود می باشند، درحالی که در مدرسه از نظر نومفهوم گرایان احساس معنا، زیبایی، دوستی و شگفتی در تکرار وظایف کلیشه‌ای مدرسه گم شده‌است و فرد همچون عنصری آماری بر اساس موفقیّت و شکست تعریف می‌شود.. حال آن‌که برای ایجاد سلامت روان باید انگیزه‌ها، علائق، نیازها، نگرش‌ها و تجارب دانش آموزان در نظر قرار گیرد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که گاه محیط‌های آموزشی مدارس و دانشگاه‌ها، به زعم نومفهوم‌گراها، نه‌تنها باعث سلامت روان نمی شود؛ بل-که تهدیدکننده‌ی سلامت روان نیز هست. چرا که شیوه‌های نامناسب، محتواها و برخوردهای نادرست باعث اضطراب، نگرانی، ناامنی و فشار روانی می‌شود.

Keywords

• مفهوم مدرسه
• محیط‌های آموزشی
• سلامت‌ روانی
• نومفهوم‌گرایی