آموزشکاوی مشارکت نوجوانان برای یادگیری مهارت خوانداری زبان‌های خارجی در قاب واقعیت افزوده ربات‌های اجتماعی

Abstract

این پژوهش مداخله‌ای، با طرح موازی به آموزش‌کاوی حضورِ فعال نوجوانان در جامعه‌های کوچکِ تمرین برای یادگیری مهارت درک خوانداری زبان‌های خارجی از طریق آموزش با ربات اجتماعی به وسیلة واقعیت افزوده می‌پردازد. به این منظور، با کاربرد طراحی آزمایش‌ها، 552 دانش‌آموز دختر و پسر فارسی و غیر فارسی زبان از ردة سنی 11-12 سال به شیوة گزینش طبقه‌بندی انتخاب شدند. آن‌ها به شکل تصادفی به دو گروه دسته‌بندی شدند تا مهارت درک خوانداری انگلیسی، عربی و یا فارسی را به‌ عنوان زبان خارجی فرا گیرند. تمرین جمعی مهارت‌های خوانداری زبان‌های خارجی به وسیلة واقعیت افزودة پیش‌ساخته یا خودساخته برای آموزش محتوای خوانداری به ربات اجتماعی، پیش از آموزش و ارزیابی انفرادی برخط در مرحلة بررسی کمی سبب شد تا این پژوهش در قالب کلاس‌های معکوس طبقه‌بندی شود. رویدادنگاری آموزش‌دهنده‌ها در دورة آموزشی، مرحلة بررسی کیفی این پژوهش را شکل داد. تحلیل ورایانس (با اندازه‌های مکرر) روی داده‌های به‌دست‌آمده از ارزشیابی مهارت خوانداری شرکت‌کنندگان، نشان‌دهندة کارایی مشارکت در تمرین و یادگیریِ درک مطلب، با استفاده از آموزش به ربات‌های اجتماعی از طریق واقعیت افزودة خودساخته بود. به شکل مشابه، برداشت یاددهنده‌ها، حضور فعال فراگیرندگان را عامل مهمی در موفقیت آموزش خواندار زبان‌های خارجی، از طریق واقعیت افزودة ربات‌های اجتماعی جامعه­های کوچک قلمداد می‌کرد.

Keywords

• آموزش‌کاوی
• جامعه کوچک تمرین
• درک خوانداری
• ربات اجتماعی
• واقعیت افزوده