Nasycenie gospodarki turystyką a poziom rozwoju społeczno-ekonomicznego w małych rozwijających się państwach wyspiarskich

Abstract

Przedmiotem artykułu jest zbadanie stopnia nasycenia gospodarki turystyką i poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego w 29 małych rozwijających się państwach wyspiarskich. Stopień nasycenia gospodarki turystyką wyznaczono przy zastosowaniu wskaźnika Tourism Penetration Index (TPI) – indeksu, którego konstrukcja opiera się na trzech płaszczyznach: ekonomicznej, społeczno-kulturowej i przestrzennej. Poziom rozwoju społeczno-ekonomicznego wyznaczono w oparciu o wskaźnik rozwoju społecznego (Human Development Index, HDI) i zamożności (dochód narodowy na osobę). Przeprowadzone analizy wykazały, że gospodarki o wysokim i średnim stopniu nasycenia gospodarki turystyką charakteryzowały się wyższym poziomem rozwoju społeczno-ekonomicznego. Wyniki badania stanowią element przemawiający na korzyść (z perspektywy ekonomicznej) w dyskusji nad oceną monokultury turystycznej. Zjawiska, które zarówno w literaturze z zakresu geografii turystyki, jak i ekonomiki turystyki postrzegane jest na ogół jednostronnie negatywnie.

Keywords

• małe państwa wyspiarskie
• monokultura turystyczna
• rozwój społeczno-ekonomiczny