Journal of Paramedical Science and Rehabilitation (Mar 2019)

تاثیر تمرین پیشگیری از آسیب فیفا +11 تعدیل شده بر فاکتورهای کینماتیکی فرود از پرش بازیکنان مرد نخبه هندبال

  • سعید عابدین زاده,
  • منصور صاحب الزمانی,
  • محمدرضا امیرسیف الدینی,
  • حمید عباسی

DOI
https://doi.org/10.22038/jpsr.2019.25426.1677
Journal volume & issue
Vol. 8, no. 1
pp. 45 – 57

Abstract

Read online

هدف: برنامه های گرم کردن از متداول ترین برنامه های پیشگیری کننده از آسیب در ورزش های مختلف می ­باشد. معروف ترین برنامه تمرینی با ساختار گرم کردن فیفا +11 می ­باشد که ویژه فوتبال می باشد اما در دیگر رشته های ورزشی باعث کاهش آسیب گردیده است. اما هنوز مکانیسم اثر این تمرینات مشخص نمی ­باشد و این مطالعه تغییرات کینماتیکی فرود از پرش بعد از اجرای برنامه فیفا +11 تعدیل شده را بررسی می نماید. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 48 نفر از بازیکنان جوان و بزرگسال نخبه هندبال حاضر در لیگ کشور انتخاب شده و به طور تصادفی به گروه های مساوی تمرین و شاهد تقسیم شدند. گروه تمرین علاوه بر تمرینات معمولی خود تمرین +11 تعدیل شده را نیز انجام می­دادند و گروه شاهد تنها تمرینات معمولی خود را داشتند. با استفاده از صفحه نیرو Kistler و دوربینOptitrack و مارکرهای پاسیو مستقر شده بروی لندمارک های بدن، و با کمک نرم افزار متلب زوایای خمیدگی تنه و خمیدگی زانو در صفحه Sagittal و زاویه والگوس زانو در صفحه فرونتال در هنگام فرود از پرش عمودی در لحظه تماس اولیه با صفحه نیرو و در طول فرود محاسبه گردید. برای مقایسه گروه ها و تاثیر مداخله از آزمون آنوای دو راهه با اندازه­ های تکراری استفاده شد. یافته ها: برنامه تمرین گرم کردنی +11 تعدیل شده باعث تاثیر معنی داری بر فاکتورهای کینماتیکی فرود شامل افزایش زاویه خمیدگی تنه و خمیدگی زانو و کاهش زاویه والگوس زانو در گروه تمرین گردید. در مقایسه دو گروه در پس آزمون زوایای خمیدگی تنه و زاویه والگوس زانو گروه تمرین با گروه شاهد اختلاف معنی­داری وجود داشت. نتیجه گیری: تمرینات گرم کردنی و پیشگیری از اسیب فیفا +11 با خمیدگی تنه در هنگام فرود احتمالا بر فعال سازی عضلات اندام تحتانی تاثیرگذار بوده، موجب جذب بیشتر انرژی شده و نیروی کمتری را به زانو منتقل می­کند. با افزایش زاویه خمیدگی زانو در هنگام فرود، باعث کاهش میزان نیروهای برشی و در نتیجه کاهش فشار به رباط های زانو می­گردد. همچنین با کاهش زاویه والگوسی زانو بار والگوسی کاهش یافته و تمام این عوامل می ­تواند از مکانیسم های کاهش میزان شیوع و یا کاهش شدت آسیب های وارده به اندام تحتانی بویژه زانو باشد.

Keywords