Edytorial

Abstract

Martin Buber w książce zatytułowanej Problem człowieka omawia antropologiczny status naszych czasów i wymienia dwa faktory, które wywarły poważny wpływ na rozumienie, egzystencję, tożsamość i przyszłość człowieka, a oba noszą znamiona kryzysu. Pierwszy z nich ma naturę socjologiczną. Chodzi o to, że zdecydowanie szybko następuje rozkład dawnych, organicznych form bezpośredniego współżycia między ludźmi. Człowiek poprzez ciągle tworzące się różnorakie instytucje, stowarzyszenia, partie, poprzez globalizację wchodzi w świat anonimowości, który wyklucza możliwość bezpośrednich relacji w wąskim gronie, w środowiskach, które dawały mu poczucie bezpieczeństwa, pokoju ducha. Te środowiska to przede wszystkim rodzina, ale także cech rzemieślniczy, gmina wiejska, miejska, inne lokalne stowarzyszenia. W nich kultywowano żywą tradycję, przypominano historię, stawały się więc miejscem poczucia własnej tożsamości.