بررسی وزن آبکش، درصد شکستگی و میزان چربی کنسرو میگوی سرتیز (‏Metapenaeus affinis‏)‏

Abstract

میگو یکی از مهم‌ترین گونه‌های آبزیان در ایران می‌باشد. با توجه به روند افزایشی تولید میگو، تولید فرآورده‌هایی با ارزش ‏افزوده جدید بیش از پیش مورد نیاز است. هدف از پژوهش حاضر تولید یک فرآورده کنسرو شده جدید با استفاده از میگوی ‏سرتیز ‏Metapenaeus affinis)‎‏) بود. زمان حرارت‌دهی، غلظت نمک و غلظت سرکه هنگام آماده‌سازی میگو و همچنین ‏شاخص زمان استریل کردن بهینه‌سازی شد و اثرات آنها بر کیفیت این محصول مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش غلظت نمک ‏و زمان استریل کردن وزن آبکش به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (۰۵/۰>‏P‏) اما غلظت سرکه بر وزن آبکش میگوها تاثیری ‏نداشت (۰۵/۰‏P‏). با ‏افزایش زمان استریل کردن، شکستگی میگوها به طور معنی‌دار کاهش یافت (۰۵/۰>‏P‏)‏‎.‎‏ در حالی‌که با افزایش غلظت سرکه، ‏شکستگی میگوها به طور معنی‌دار نیز افزایش یافت (۰۵/۰>‏P‏). زمان حرارت دهی اولیه تأثیری بر میزان شکستگی میگوها ‏نداشت (۰۵/۰‏P‏) اما سایر ‏عوامل تاثیر معنی‌داری بر این شاخص‌ نداشتند (۰۵/۰<‏P‏). بنابر نتایج بدست آمده ابتدا عامل زمان استریل کردن و سپس زمان ‏حرارت‌دهی اولیه بر کیفیت میگوهای کنسرو شده تأثیر قابل ملاحظه‌ای داشتند. ‏

Keywords

• میگوی سرتیز
• آماده سازی اولیه
• پیش پخت
• استریل کردن.‏