بررسی اعمال ناایمن پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه قلبی یکی از بیمارستان‌های شهرستان ایذه به روش نمونه‌برداری از اعمال ناایمن

Abstract

زمینه و اهداف: شناخت اعمال ناایمن پرستاران نقش چشمگیری در پیشگیری از حوادث دارد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین نوع اعمال ناایمن، شناسایی عوامل موثر، علل بروز و ارتباط آن‌ها با تعدادي از مشخصات جمعیت‌شناختی پرستاران شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه بیماران قلبی –عروقی (CCU) بیمارستان انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی حاضر، اعمال ناایمن پرستاران بخش CCU یک بیمارستان با استفاده از روش نمونه‌برداري اعمال ناایمن و تهیه سیاهه وارسی اعمال ناایمن، حوادث ثبت شده‌ی گذشته در بیمارستان و مرور منابع بررسی شد. درنهایت، درصد اعمال ناایمن و ارتباط آنها با برخی از متغیرهای جمعیت‌شناختی با آنالیزهای آماری از جمله آزمون کاي دو ارزیابی شد. تمام مراحل این تحقیق با رعایت موازین اخلاقی و پژوهشی انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، بین متغیرهای سن، سابقه کار، سطح تحصیلات، پست سازمانی و وضعیت تاهل با اعمال ناایمن ارتباط معنی‌دار وجود دارد (0/001>P-value). بین نوع استخدام با اعمال ناایمن ارتباط معنی‌دار وجود ندارد. درصد اعمال ناایمن 24/4 است که کمترین میزان آن‌ها (0/03%) مربوط به ندادن به موقع داروها به بیمار و بیشترین میزان، مربوط به عدم چک مانیتور علائم حیاتی (8/78%) است. نتیجه‌گیری: از مهمترین دلایل بروز اعمال ناایمن پرستاران، تمرکز ناکافی، فراموشی و خستگی به علت بارکاری زیاد و کمبود نیروی کار است. به دلیل جبران ناپذیر‌بودن ریسک سلامت و ایمنی بیماران و پرستاران، تامین نیروی کار کافی، برنامه کاری منعطف و ارائه خدمات رفاهی- تفریحی حائز اهمیت است.

Keywords

• اعمال ناایمن، بار کاری، نمونه‌برداری رفتار، خطای پرستاری