کارایی برنج‌کاران منطقة گهرباران ساری در شرایط عدم قطعیت

Abstract

با توجه به اهمیت بهینه­سازی استفاده از نهاده­ها در افزایش تولید بخش کشاورزی، در مطالعه حاضر با به­کارگیری روش تحلیل پوششی داده­ها و با اعمال نوسان برای بررسی اطلاعات در شرایط عدم ­قطعیت، کارایی برنج­کاران منطقه گهرباران ارزیابی شد. بدین منظور، برمبنای میزان ورودی و خروجی در دو وضعیت مطلوب و نامطلوب، 16 سناریو تعریف و مطابق با نتایج آن، احتمال کارایی برنج­کاران منطقه در شرایط عدم­ قطعیت تجزیه و تحلیل شد. داده­های مورد نیاز برای انجام این پژوهش از طریق تکمیل پرسش‌نامه و مصاحبه حضوری با 196 برنج‏کار منطقه، جمع­آوری شد. همچنین برای شناسایی کاراترین واحدها، رتبه­بندی با استفاده از نمرات کارایی انجام گرفت. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میانگین کل کارایی در چهار وضعیت اصلی، خوشبینانه، بدبینانه و 16سناریو به ترتیب 65/0، 85 /0، 53/0 و 76/0 بوده است که تفاوت بین کارایی در حالت اصلی و سایر حالت­های مورد بررسی نشان‏دهنده­ اهمیت لحاظ عدم قطعیت در محاسبه کارایی است. همچنین نتایج نشان داد که بیش از 87 درصد از برنج­کاران حتی در وضعیت خوشبینانه نیز کارا نبودند. بنابراین با توجه به پایین بودن کارایی کشاورزان منطقه مورد مطالعه، بررسی علل ناکارایی آنها و به­کارگیری سیاست­های مناسب در جهت افزایش کارایی کشاورزان ناکارا بسیار مهم است. اقداماتی همچون آموزش کشاورزان با هدف افزایش عملکرد و استفاده بهینه از زمین­های کشاورزی می­تواند در بهبود کارایی آنها اثرگذار باشد.

Keywords

• کارایی
• تحلیل پوششی داده‌ها
• عدم قطعیت
• برنج
• گهرباران ساری