اثربخشی آموزش خودزاد بر دغدغه رضایت جنسی و عملکرد جنسی زنان با سابقه ماستکتومی

Abstract

زمینه و هدف: سرطان پستان، زندگی بسیاری از زنان در سراسر جهان را تهدید می‌کند. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش خودزاد بر عملکرد و دغدغه جنسی زنان با سابقه ماستکتومی بود.روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع طرح‌های کاربردی و آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به سرطان پستان که سابقه ماستکومی که از بین آنها 54 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از شیوه تصادفی‌سازی ساده در سه گروه، آموزش خودزاد (18=n) و گروه کنترل (18=n) گماشته شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر)؛ پرسشنامه عملکرد جنسی زنان (روزن و همکاران)؛ پرسشنامه رضایت از زندگی زنان (مستون و ترایپل) به دست آمد. داده‌ها با استفاده از روش مانکوا و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد و تحلیل‌های آماری فوق با بهره‌گیری از نرم افزار SPSS.22 به اجرا درآمد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش خودزاد بر عملکرد و دغدغه جنسی و تحمل پریشانی موثر بود. همچنین بین آموزش تنش زدایی پیشرونده بیش‌ترین تاثیر؛ و سپس آموزش خودزاد بر عملکرد و دغدغه جنسی و تحمل پریشانی تاثیر داشتند (01/0>p). نتیجه گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که برای متغیرهای عملکرد و دغدغه جنسی زنان با سابقه ماستکتومی، آموزش تنش زدایی پیشرونده آموزش موثرتری بود.

Keywords

• آموزش خودزاد
• عملکرد
• دغدغه جنسی
• زنان مبتلا با سابقه ماستکومی