مجله بهره‌برداری و پرورش آبزیان (Jan 2016)
ارزیابی کیفی آب رودخانه زاینده رود متأثر از دوره خشکسالی بااستفاده از شاخص‌های زیستیBMWP ،ASPT وهلسینهوف
Abstract
شناسایی میزان‌آلودگی منابع‌آب با استفاده از شاخص‌های زیستی بخصوص بزرگبیمهرگان کفزی، اطلاعات مناسبی را جهت ارزیابی اکوسیستم‌های آبی فراهم می‌کند.در این مطالعه کیفیت آب‌رودخانه زاینده رود با توجه به اهمیت آن در فعالیتهای کشاورزی، شهری و صنعتی منطقه بررسی شد. بدین منظور طی سال 1392 در ایستگاههای باغ بهادران، پل فلاورجان، پل غدیر، پل اتوبان(چوم) و پل‌زیار نمونهبرداری ماهانه (درزمان جاری بودن آب) صورت گرفت. نتایج حاصل از محاسبه شاخص‌های‌زیستیBMWP،ASPT وهلسینهوف با مدت‌زمان مشابه در سال1386(قبل از خشکسالی) مقایسه شد. مقادیر شاخص‌های BMWP،ASPT وهلسینهوف روندکاهش کیفیت آب رودخانه در ایستگاه های مختلف در مقایسه بامدت زمان مشابه را نشان داد. یر اساس مقادیر شاخص های مذکور کیفیت آب ایستگاه های پل اتوبان و پل زیار در شرایط خیلی بد قرار گرفت. پارامترهای EC، BOD5،COD ، فسفات و دما با شاخص‌های BMWP،ASPT همبستگی منفی نشان داد. در مجموع به دلیل وقوع خشکسالیهای متوالی کیفیت آب‌رودخانه زایندهرود بر اساس شاخص های زیستی در طبقه کیفی بد تا خیلی بد قرار گرفت.
