Cumhuriyet İlahiyat Dergisi (Jun 2016)
İlk Dönem Eş‘arî Kelâmında Müteşâbih Âyetlerin Te’vili Sorunu
Abstract
Eş‘arî kelâmının kurucusu Ebü’l-Hasan el-Eş‘arî olup ortaya koyduğu esaslar, İbn Fûrek ve el-Bâkıllânî ile yaklaşık bir asır sonrasında erken dönem olarak teşekkülünü tamamlamıştır. Bu minvalde Eş‘arî ve ilk dönem ikinci kuşak talebeleri, nasların zahirine bağlı kalmışlardır. Özellikle kelâm tarihinde ayrışmalara sebep teşkil eden muteşâbih âyetler konusunda te’vil cihetine gitmemişlerdir. Bu dönem Eş‘arî âlimler, Allah’ın sıfatları ve özellikle haberî sıfatlar hususunda âyetleri te’vil etmekten sakınmışlardır. Onlar, sadece lügat olarak bu sıfatları anlamaya çalışmış, bunların mahiyetleri hakkında sessiz kalmışlardır. Yine Kelâm tarihinde önemli bir tartışma olan kelâmullah’ın yaratılmışlığı ve Allah’ın görülmesi meselelerinde Mu‘tezile’nin aksi olarak; âyet ve sünnetten deliller sunarak Kur’ân’ın mahlûk olmadığını ve onun kadîm bir kelâm olduğunu, yine rü’yetullah konusunda Allah’ın kıyamette görüleceğini söylemişlerdir. Sonuç olarak ilk dönem Eş‘arîlik’te, Mu‘tezile’nin akılcı yöntemle nasları te’vil etmesine tepkisel bir yaklaşımın olduğu açıkça görülür. Erken dönem Eş‘arî kelâmında, müteşâbih âyetlerin te’vilinde lugavî anlamın dışına çıkılmamasına ve nassın zahirine bağlı olarak selef çizgisinde konuların anlaşılması ve yorumlanmasına önem verilmiştir.
Keywords
