مدیریت اطلاعات سلامت (Nov 2008)

سلامت عمومی و استرس شغلی در كاركنان بخش مدارك پزشکی شاغل در بیمارستان‌های استان مازندران

  • Azar Kabirzadeh,
  • Benyamin Mohsenisaravi,
  • Zolikha Asghari,
  • Ebrahim Bagherianfarahabadi,
  • Rahim Bagerzadehladari

Journal volume & issue
Vol. 4, no. 2

Abstract

Read online

چكیده مقدمه: دست‌اندركاران حرفه‌های پزشكی به دلیل بر عهده داشتن مسؤولیت تأمین سلامت و درمان بیماران، تحت تأثیر عوامل متعدد استرس‌زا هستند. در این پژوهش میزان سلامت عمومی، استرس و عوامل استرس‌زا در كاركنان بخش مدارك پزشكی بیمارستان‌های استان مازندران بررسی شد. روش بررسی: این پژوهش تحلیلی- مقطعی، به صورت سرشماری بر روی كاركنان انجام شد. برای بررسی میزان سلامت عمومی از پرسش‌نامه Goldberg، میزان استرس از پرسش‌نامه‌ی Osipow و عوامل استرس‌زا، از پرسش‌نامه‌‌‌ی پژوهشگرساخته، استفاده شد. كل كاركنان شاغل 231 نفر كه 178 پرسش‌نامه قابل آنالیز بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS آنالیز شد. یافته‌ها: از نظر سلامت روان، كاركنان شاغل در مراكز خصوصی وضعیت مطلوب‌تری داشتند و مسؤولین بخش‌ها در معرض خطر بیشتری بودند. مهم‌ترین عامل استرس‌زا در واحد بایگانی، كمبود فضا، واحد كدگذاری، عدم ثبت درست اطلاعات در پرونده و واحد پذیرش و آمار، كمبود کارکنان بود. میزان استرس در كاركنان در حد طبیعی و میانگین سلامت روان در كاركنان با رشته‌ی مدارك پزشكی كم‌تر بود. بین میزان سلامت عمومی و نیز استرس با رشته‌ی تحصیلی ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: در هنگام بررسی میزان سلامت روان كاركنان مدارک پزشکی در حد قابل قبول بود و آنان از نظر میزان استرس در سطح طبیعی قرار داشتند. با توجه به نوع خدمت كاركنان این بخش و با در نظر گرفتن سال‌های خدمت افراد تا زمان بازنشستگی و همچنین هزینه‌های ناشی از عوارض استرس بر انسان، برطرف نمودن عوامل استرس‌زا توصیه می‌گردد. واژه‌های كلیدی: تنش؛ بهداشت شغلی؛ کارکنان علوم پزشکی و وابسته؛ مدارک پزشکی؛ بهداشت همگانی؛ بهداشت روانی