The effect of managerial ability on conservatism with respect to role of firm size and leverage

Abstract

هدف: هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر توانایی مدیران بر محافظه‌کاری با تأکید بر نقش اندازه شرکت و اهرم مالی در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است.روش: فرضیه‌های پژوهش برای 125 شرکت طی دوره 6 ساله، از سال 1394 تا 1399 و با استفاده از الگوهای رگرسیونی چندمتغیره آزمون شد.یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که با افزایش توانایی مدیران، سطح محافظه‌کاری افزایش می‌یابد. همچنین، مدیران بسیار توانا سطح پایین‌تری از محافظه‌کاری را در شرکت‌های بزرگ و اهرمی اعمال می‌کنند.نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که مدیران بسیار توانا، به‌دلیل منتفع‌شدن شرکت و ذی‌نفعان محافظه‌کاری می‌کنند. اول، مدیران توانمند از مهارت‌ها و تخصص استثنایی خود برای گزارش محافظه‌کارانه، بر اساس قراردادهای کارا استفاده می‌کنند؛ دوم، مدیران بسیار توانا، از محافظه‌کاری پیروی می‌کنند تا از پیامدهایی مثل از دست‌دادن شهرت و مشاغل آینده جلوگیری کنند. علاوه بر این، تصمیم‌گیری درباره محافظه‌کاری، نه‌تنها به توانایی مدیر، بلکه به ویژگی‌های سازمانی نیز وابسته است؛ بنابراین سرمایه‌گذاران، اعتباردهندگان، حسابرسان و سایر ذی‌نفعان، در ارزیابی توانایی مدیران هنگام ارزیابی سطح محافظه‌کاری در گزارش‌های مالی یا هنگام ایجاد تنظیمات قراردادی کارا با مدیران، باید اندازه و اهرم مالی شرکت را نیز به‌عنوان عوامل اثرگذار در نظر داشته باشند.