حساسیت مقاومت آنتی بیوتیکی 30 ایزوله باسیلوس آنتراسیس جدا شده در سال‌های 2007 و 2008 در ایران

Abstract

تعداد 30 ایزوله باسیلوس آنتراسیس از لاشه حیوانات، خاک و انسان در نواحی مختلف مناطق آندمیک شاربن در ایران در سالهای 2007 و 2008 جدا شد. حساسیت و یا مقاومت این جدایه ها نسبت به 28 آنتی بیوتیک مختلف با روش استاندارد دیسک دیفیوژن آزمایش گردید. بر اساس دستور العمل NCCLS امریکا، همه‌ی جدایه‌های باسیلوس آنتراسیس به لوفلوکساسین (100%) و سفیکسیم (100%) حساس بودند. سایر جدایه‌ها حساسیت متفاوتی به انواع مختلف آنتی بیوتیکها نشان دادند: داکسی سایکلین( 7/96%)، سفالوتیون(6/95%)، آمپی سیلین(6/95%)، نیتروفورانتوئین(6/95%)، تتراسیکلین (4/94%)، آفلاکساسین (9/89%)، جنتامایسین (8/77%)، اسید نالیدیکسیک (2/72%)، کانامایسین (6/75%)، اریترومایسین (1/71%)، پیپراسیلین (9/78%)، توبرامایسین (4/64%)، کلرومفنیکل (9/59%)، سفوتاکسیم (3/33%)، سیپروفلوکساسین (1/1%)، سفوروکسیم(3/33%)، آزیترومایسین(4/44%)، استرپتومایسین(6/55%)، تیکاسیلین(6/35%)، ریفامپیسین(4/34%)، کلیندامایسین(4/74%)، سفتریاکسان(7/26%)، متی سیلین(6/55%)، تری متوپریم (9/8%)، کلوکساسیلین(1/31%) و پنی سیلینG (4/74%) . جالب توجه این است که یکی از جدایه‌ها نسبت به پنی سیلین کاملا مقاوم بود. بنابراین در استراتژیهای پیشگیری و درمانی استفاده از آنتی بیوتیکها در انسان و دام باید احتمال مقاومت و یا حساسیت برخی جدایه‌های باسیلوس آنتراسیس در نظر گرفته شده و بدون آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی تصمیم گیری نشود.

Keywords

• باسیلوس آنتراسیس
• آنتی بیوتیکها
• مقاومت/ حساسیت
• ایران