اثر عصاره آویشن شیرازی بر جمعیت میکروبی روده، کلسترول و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های حاوی چربی و بدون آن

Abstract

این آزمایش با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفیبا 6 تیمار، 4تکرار و 10 قطعهپرنده در هر تکرارانجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1، 2- جیره­های فاقد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 3، 4- جیره حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره و 5، 6- جیره حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در دو هفته آخر، بودند. شاخص­های عملکردی جوجه­ها (افزایش وزن، مصرف و ضریب تبدیل خوراک) به­صورت هفتگی اندازه­گیری و دوره­ای مقایسه شدند. تعیین جمعیت میکروبی و محتوای کلسترول گوشت روی 2 جوجه از هر تکرار در سن 42 روزگی انجام­ شد. جیره­های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره­های بدون چربی داشتند (05/0>P). استفاده از عصاره آویشن شیرازی اثر معنی­داری بر عملکرد جوجه­های گوشتی نداشت (05/0P)، ولی استفاده از آن منجر به کاهش معنی­دار کلسترول بافت ران (76/83 در مقابل 64/85 میلی­گرم در 100 گرم) در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0P10 CFU/g 39/6) و بیشترین (log10 CFU/g 2/7) شمار کلونی­های اشریشیاکلی و لاکتو­باسیلوس در تیمارهای حاوی آویشن با چربی درکل دوره مشاهده شد (05/0PP>). بطور کلی در این آزمایش استفاده از عصاره آویشن شیرازی به مدت 42 روز در جیره جوجه­های گوشتی منجر به کاهش کلسترول عضله ران در طی ذخیره­سازی و بهبود جمیعت میکروبی روده شد.

Keywords

• جوجه های گوشتی
• چربی جیره ای
• عصاره آویشن شیرازی
• کلسترول گوشت
• میکروفلور روده