مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Jul 2015)
بررسی اثر مهار کنندهی عصارهی هیدروالکلی پوست انار سیاه بر روی تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال از طریق گیرنده‌های PPAR-α و PPAR-γ در موش‌های 6BL57C
Abstract
مقدمه: سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال، نقش مهمی در رشد و آنژیوژنز تومور ایفا می‌کنند. انار با نام علمی Punica granatum، متعلق به خانواده‌ی Punicaceae، در انواع سرطان‌ها خاصیت مهار کنندگی نشان داده است. در این مطالعه، اثر عصارهی هیدروالکلی پوست انار بر تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال در مدل موش مبتلا به سرطان ملانوما و همچنین مکانیسم اثر آن مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: عصارهی هیدروالکلی پوست انار سیاه با استفاده از حلال اتانول 70 درصد حاوی 1 درصد اسید استیک تهیه گردید. در روز صفر مطالعه، 106 × 1 سلول ملانومای 10F16B به هر یک از 88 موش 6BL57C نر با وزن 25 گرم به صورت زیر جلدی تزریق شد. در روز هفتم مطالعه، موش‌ها به طور تصادفی به 11 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و آب مقطر دریافت نمود. گروه‌های دوم تا پنجم، از روز 7 مطالعه به ترتیب دوزهای 50، 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم از عصارهی استاندارد را از طریق گاواژ دریافت نمودند. گروه ششم، عصاره را به همراه آنتاگونیست PPAR-γ (Peroxisome proliferator-activated receptor-gamma) (5 میلی‌گرم بر کیلوگرم) داخل صفاقی دریافت نمود. گروه هفتم، عصاره را به همراه آنتاگونیست PPAR-α (Peroxisome proliferator-activated receptor-alpha) داخل صفاقی دریافت نمود (10 میلی‌گرم بر کیلوگرم). گروه هشتم و نهم نیز فنوفیبرات (100 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و روزیگلیتازون (100 میلی‌گرم بر کیلوگرم) را به ترتیب به عنوان آگونیست‌های PPAR-α و PPAR-γ از طریق گاواژ دریافت نمودند. گروه دهم و یازدهم نیز آنتاگونیست‌های PPAR را به تنهایی دریافت کردند. در روز 16 مطالعه، موش‌ها کشته شدند و خون از قلب آن‌ها برای شمارش تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال به روش فلوسایتومتری گرفته شد. در فلوسایتومتری سلول‌های +2VEGFR/+34CD شمارش شدند. مقادیر 050/0 > P از لحاظ آماری معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: عصارهی پوست انار به صورت وابسته به دوز، منجر به کاهش تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال شد (050/0 > P). تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال در گروه‌های دریافت کنندهی فنوفیبرات و روزیگلیتازون کمتر از گروه دریافت کنندهی بالاترین دوز انار بود (050/0 > P). همچنین تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال در گروه‌هایی که آنتاگونیست PPAR به همراه عصاره دریافت کردند، بیشتر از گروه دریافت کنندهی عصاره به تنهایی بود (010/0 > P). نتیجه‌گیری: عصارهی پوست انار در کاهش تعداد سلول‌های پیش‌ساز اندوتلیال مؤثر است و بخشی از این اثر، از طریق فعال نمودن مسیر PPAR صورت می‌گیرد.
