Genel Tıp Dergisi (Jan 2016)
Çene Kistleri: Konya Bölgesinde 274 0lguda Klinikopatolojik ve Retrospektif Bir Çalışma
Abstract
Amaç: Kistler etrafı bağ doku ile çevrili, iç yüzü epitelle döşeli, sıvı ya da yarı sıvı kıvamda materyal içeren patolojik yapılardır. Çenede epitel artıklarının fazla bulunması nedeniyle kistler sık görülür. Amacımız Konya ili ve çevresinde 2009-2014 yılları arasında tedavi edilen çene kistlerinin klinikopatolojik özelliklerini literatür bilgileri ile birlikte değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2009-2014 yılları arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’na kist ön tanısı ile başvuran 274 olgunun histopatolojik özellikleri, klinik ve radyolojik bulgular eşliğinde retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Olguların %54,7’ü radiküler kist , %17,8’i dentigeröz kist ve %12,4’ü odontojenik keratokisttir. Diğer olgular : %12,4’ü kist epiteli içermeyenler, %0,7’si erüpsiyon kisti , %0,7’si lateral periodontal kist, %0,7’si nazopalatinal duktus kisti İnsiziv kanal kisti ve %0,3’ü paradental kisttir. Tüm kistlerin %58,1’i mandibula, %41,9’u maksilla yerleşimlidir. Serimizde erkek / kadın oranı 1,4 bulunmuştur. Sonuç: Araştırmada elde edilen veriler genel olarak literatür ile uyumluluk göstermektedir. Çenenin kistik lezyonlarının klinik ve rekürrens oranı farklı özellikler sergileyebilir. Benzer histopatolojik özellikler göz önüne alındığında epitel içermeyen lezyonlarda kesin tanının radyolojik ve klinik bulgular ile birlikte verilmesi önem kazanmaktadır. Odontojenik keratokist’te nüks sıklıkla görülebilir. Ülserasyon, erozyon, inflamasyon ve Rusthon cisimcikleri ayırıcı tanıda güvenilir bulgular değildir
