Ṭibb-i Tavānbakhshī (Apr 2013)
بررسی فعالیت عصبی-عضلانی حین حرکت در آب
Abstract
مقدمه و اهداف: از آنجا که سیگنال پیچیده الکترومایوگرافی[1] (EMG) به وسیله سیستم عصبی کنترل میشود و به خصوصیات فیزیولوژیکی و آناتومیکی عضله بستگی دارد، میتواند برای مطالعه هماهنگی و کنترل حرکت مورد استفاده قرار گیرد. به دلیل ارتباط بین مقدار موج EMG و نیروی عضله، از این تکنیک برای مطالعه فعالیت عصبی- عضلانی در تکالیف پاسچرال، حرکات عملکردی و شرایط کاری و برنامههای آموزشی و درمانی استفاده شده است. با توجه به سمت گیری توجه محققان حوزههای فیزیوتراپی، توانبخشی و ورزش و سایر رشتههای مرتبط با آناتومی، بیومکانیک و حرکت شناسی به اثرات حرکت در آب به ویژه بر عملکرد عضلات، استفاده از EMG سطحی در شنا و حرکات آبی جهت ثبت و عینی نمودن فعالیت عضلانی رو به رشد است. با عنایت به تفاوت ماهوی محیط آب و خشکی، استفاده از EMG در آب متفاوت از خشکی است. بنابراین شاهد مواجهه با چالشهایی در رابطه با عایق بندی و چسب زدن الکترودها و تجهیزات برای مدت نسبتا طولانی در این مطالعات هستیم. در این مقاله، مروری بر مطالعات مختلف، چالشهای پیش روی ثبت EMG در آب و حرکات مختلفی که با استفاده از این تکنیک مورد بررسی قرار گرفته اند و نتایج این مطالعات انجام شده است. مواد و روش ها: جستجوی مقالات در پایگاههای اطلاعاتی معتبر نظیرPub Med, Scince Direct Mendely با جستجوی کلمات EMG، بیومکانیک، فعالیت عصبی-عضلانی، تمرین در آب انجام و بررسی نهایی بر روی بیش از 30 مقاله با ارتباط مستقیم انجام شد. نتیجه گیری: در این مطالعه، رویکردهای روش شناسی کمی سازی فعالیت عضله در آب و عوامل اثرگذار در حین حرکت در آب مطرح شد. بر اساس تحقیقات انجام شده، فعالیت عضلانی حین حرکت در آب تحت تاثیر جهت، سرعت و جریان آب قرار می¬گیرد. آب محیط منحصر به ¬فردی را فراهم می کند که در آن نیروی جاذبه و بارگذاری روی مفاصل کاهش می یابد در حالی که خود آب مقاومتی نسبت به حرکت ایجاد می کند.
