مدل جدید زوج‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، برای بهبود حس انسجام و رضایت زناشویی مراقب و بیمار مبتلا به سرطان پروستات

Abstract

سرطان نه‌تنها زندگی بیمار بلکه زندگی خانواده و به‌ویژه همسر را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان زوجی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، برای بهبود حس انسجام و رضایت زناشویی مراقب بیمار مبتلا به سرطان پروستات بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون همراه با پیگیری سه‌ماهه بود. در این مطالعه، 63 زوج بیمار مبتلا به سرطان و مراقب او (همسر) که به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه می‌کردند، داوطلبانه شرکت کردند. آن‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و لیست انتظار تقسیم شدند. برنامۀ مداخلۀ شش‌جلسه‌ای برای آن‌ها اجرا شد. در این پژوهش، پرسش‌نامه‌های حس انسجام آنتونوسکی و رضایت زناشویی انریچ به کار گرفته شد. یافته‌ها نشان داد که زوج‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، به‌طور معناداری برای تقویت حس انسجام و افزایش رضایت زناشویی زنانی که از همسر مبتلا به سرطان خود مراقبت می‌کنند، اثربخش بوده است. با توجه به نتایج پژوهش می‌توان بیان کرد که مداخله‌هایی که نیازهای برآورده‌نشدۀ مراقب بیمار را مورد توجه قرار دهد، می‌تواند توانمندی آن‌ها را برای ادامۀ مسیر بیشتر سازد.

Keywords

• سرطان
• بیمار ـ مراقب
• زوج‌درمانی
• حس انسجام
• رضایت زناشویی