O „przemienności drogi dochodzenia roszczeń” przysługujących podróżnym na podstawie rozporządzenia nr 261/2004

Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie kwestii związanych z możliwością wyboru drogi dochodzenia zryczałtowanego odszkodowania, wynikającego z art. 7 rozporządzenia nr 261/2004 przez pasażerów linii lotniczych, w świetle art. 12 i 16 tego rozporządzenia. Omówiono uchwałę SN z 7 lutego 2014 r., wskazując na problemy, jakie wynikają z przyjętej przez SN możliwości dochodzenia zryczałtowanych roszczeń, o których mowa w ww. przepisach, zarówno przed Prezesem ULC, jak i sądami powszechnymi. Problemy te wynikają głównie z przyjętego w prawie rozdziału kompetencji organów sądowych i organów administracyjnych do orzekania w danym rodzaju spraw, a co za tym idzie – z nieuwzględnienia w obowiązujących w Polsce procedurach sytuacji, w których kompetencja do rozstrzygania określonego rodzaju spraw została powierzona tak sądom powszechnym, jak i organom administracyjnym. Autorka podejmuje próbę oceny rozwiązania przyjętego w prawie polskim, w szczególności mając na uwadze wyrok TS z 17 marca 2016 r. w połączonych sprawach C-145/15 i C-146/15.

Keywords

• przemienność drogi postępowania
• dochodzenie roszczeń
• pasażer
• zryczałtowane odszkodowanie z art. 7 rozporządzenia nr 261/2004
• prezes ulc