بررسی اثر کودهای بیولوژیک بر گره زایی و رشد سویا (Glycine max L.) تحت تنش کم آبی بذر

Abstract

به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک بر قدرت رویش بذرها حاصل از تنش کم‌آبی سویا (Glycine max L.) و ویژگی های مرتبط، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال 1386 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کود بیولوژیک (تلقیح بذرها با Bradyrhizobium japonicum، تلقیح توأم با B. japonicum و Pseudomonas fluorescens و تلقیح توأم با B. japonicum و Glomus mosseae)، رقم (ZaltaZalha و لاین Clark×Hobbit) و تنش کم آبی ]آبیاری پس از 50 (آبیاری مطلوب)، 100 (تنش متوسط) و 150 (تنش شدید) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در مزرعه گیاه مادری[ بودند. نتایج نشان داد که تنش کم‌آبی تأثیر منفی برکیفیت بذر داشت و موجب کاهش قابلیت ظهور گیاهچه، متوسط ظهور گیاهچه روزانه، وزن خشک ساقه، برگ و ریشه و تعداد گره شد. در مقایسه ارقام، رقم زالتازالها با وزن خشک ساقه و تعداد برگ بیشتر، رقم برتر بود. کاربرد کود بیولوژیک بر قطر ساقه، وزن خشک ساقه، برگ و ریشه و تعداد برگ و گره مؤثر بود و تلقیح توأم بذرها با برادی ریزوبیوم و گلوموس موجب افزایش صفات مذکور شد. همچنین کاربرد کود بیولوژیک در سطوح مختلف تنش کم‌آبی بر وزن خشک ساقه ارقام مؤثر بود و تلقیح توأم بذرها ارقام با برادی ریزوبیوم و گلوموس موجب افزایش وزن خشک ساقه شد.

Keywords

• قابلیت ظهور گیاهچه
• کیفیت بذر
• گلوموس موسه