توسعه فضاهای پیراشهری (Aug 2019)
تحلیل علل پایابی کانون های اسکان غیررسمی در پیرامون کلانشهر شیراز
Abstract
در کشور ایران جریان سریع شهرنشینی، طی چند دههی اخیر اسکان غیررسمی را به دنبال داشته است. این پدیده در حال رشد، مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و زیستمحیطی فراوانی را در اغلب شهرها بهویژه نواحی پیرامون کلانشهرهای تهران، مشهد، شیراز پدیدار ساخته و بهشدت رشد و گسترشیافته است؛ بهگونهای که در حال حاضر بیش از 4/1 جمعیت شهری کشور در سکونتگاههای غیررسمی ساکن هستند، و میتوان گفت که پهنههای اسکان غیررسمی در کلانشهرها فراتر از حریم شهر بوده و در نواحی روستایی پیرامونی کلانشهرها نیز کشیده شده است. هدف از این پژوهش تحلیلی بر اسکان غیررسمی در روستای کیانآباد از دهستان قرهباغ از توابع بخش مرکزی شهرستان شیراز بوده است. این پژوهش، بر مبنای هدف از نوع کاربردی و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی – تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات، از تلفیق روشهای اسنادی و میدانی استفادهشده و بر اساس آن با توجه به حجم جامعه آماری روستای کیانآباد (1389 خانوار) و برای تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 300 نفر(سرپرست خانوار ) از روستاییان مورد پرسشگری قرار گرفت. پس از تکمیل شدن پرسشنامهها با استفاده از نرمافزار spssو کدگذاری پرسشنامه اطلاعات آماری استخراج گردید و مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان میدهد که مهمترین عامل شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی در روستای کیانآباد شیراز، عامل مهاجرت(پایین بودن درامد و تأمین مسکن ارزان) است. ازآنجاکه با توجه به نظریات و دیدگاههایی که مطرحشده بود با توجه به ساکن شدن مهاجران در این روستا یعنی سرزمین مقصد نیز نیازمند برنامهریزی بهینه و مناسب است. برای حل آن در سرزمین مقصد نیز راهکارهای متعددی ارائهشده است که مواردی مانند ایجاد و گسترش امکانات زیربنایی و خدمات عمومی، مدیریت مناسب زمین و مسکن، امنیت تصرف، گسترش چتر حمایتی، ساماندهی بخش غیررسمی و... را دربرمی گیرد.