مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و هیجان مدار بر ناگویی هیجانی افراد دچار تعارض زناشویی

Abstract

مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و هیجان مدار بر ناگویی هیجانی افراد دچار تعارض زناشویی انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. از جامعه آماری زنان مراجعه کننده به کلینیک‌های منطقه 1 شهر تهران 45 نفر به روش در دسترس انتخاب و با استفاده از روش تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. ابزار پژوهش ناگویی هیجانی (بگبی و همکاران، 1994) بود. ابتدا پیش‌آزمون ناگویی هیجانی برای هر سه گروه اجرا شد، سپس طرحواره درمانی و هیجان مدار برای گروه‌های آزمایش اجرا شد اما برای گروه کنترل، هیچگونه مداخله‌ای اعمال نشد؛ در نهایت پس‌آزمون و آزمون پیگیری برای هر سه گروه به عمل آمد.نتایج: نتایج آزمون اندازه‌گیری مکرر نشان داد که هر دو گروه طرحواره درمانی و هیجان مدار بر کاهش ناگویی هیجانی موثر است (001/>p). آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که درمان هیجان مدار موثرتر از طرحواره درمانی است (001/>p). نتیجه گیری: برای بهبود ناگویی هیجانی افراد دچار تعارض زناشویی پیشنهاد می شود از درمان هیجان مدار استفاده شود.

Keywords

• تعارض زناشویی
• ناگویی هیجانی
• طرحواره درمانی
• هیجان مدار