شناخت تأثیر بیکاری در گرایش جوانان به اعتیاد با تأکید بر عوامل جمعیت‌شناختی شهر همدان سال 94

Abstract

این پژوهش با عنوان «شناخت تأثیر بیکاری در گرایش جوانان به اعتیاد با تأکید بر عوامل جمعیت شناختی» انجام‌شده است. روش تحقیق حاضر، روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری مورد مطالعه را کلیۀ جوانان دختر و پسر معتاد شهر همدان در محدوده سنی 15-40 ساله شهرستان همدان در سال 1394 تشکیل داده که بر اساس اطلاعات موجود تعداد کل این افراد 2680 نفر است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 336 نفر برآورد شده و واحدهای تحلیل با شیوۀ طبقه بندی ساده انتخاب گردیدند. برای گردآوری اطلاعات، از یک پرسشنامۀ محقق‌ساخته استفاده گردید. روایی پرسشنامه‌ها به شیوۀ صوری و محتوایی و سنجش پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ انجام گردید که میزان پایایی حاصله در تمامی متغیرها بالاتر از 7/0 به‌دست آمد. جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، از آمار توصیفی جهت توصیف اطلاعات و در بخش آمار استنباطی و جهت آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون‌های رگرسیون خطی ساده، t گروه‌های مستقل، تحلیل واریانس یک‌طرفه و رگرسیون خطی چند متغیری استفاده گردید. کلیه اطلاعات پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 23 تجزیه‌وتحلیل و توسط نرم‌افزار AMOS آزمون مدل شد. نتایج این بررسی نشان داد که بین عوامل سه‌گانه مورد مطالعه در راستای بیکاری و اعتیاد به مواد مخدر یعنی نابرابری در فرصت‌های شغلی، فقر فرهنگی ناشی از بیکاری، فقر مادی ناشی از بیکاری، و عوامل جمعیت شناختی یعنی جنسیت، سن و میزان تحصیلات هر سه مؤلفۀ اقتصادی بر روی گرایش به اعتیاد جوانان شهرستان همدان اثر داشته اما از بین مؤلفه‌های جمعیت شناختی تنها سن اثر معنادار داشته و میزان تحصیلات و جنسیت عوامل اثرگذار بر گرایش به اعتیاد مواد مخدر شناسایی نشدند..

Keywords

• بیکاری
• اعتیاد به مواد مخدر
• جوان
• شهر همدان