بررسی فراسنجه‌های فیزیکی و شیمیایی سیلاژ چغندر علوفه‌ای (Beta vulgaris L.) با و بدون استفاده از لاکتوباسیلوس بوچنری

Abstract

برخی فراسنجه‌های فیزیکی و شیمیایی سیلاژ چغندر علوفه‌ای در ترکیب با مواد اولیه مختلف و افزودنی میکروبی لاکتوباسیلوس در قالب یک آزمایش فاکتوریل2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار بررسی شد. عامل اول شامل 1) چغندر علوفه‌ای بدون افزودنی (شاهد)، 2) شاهد+10% تفاله چغندر، و 3) شاهد+ 15% تفاله چغندر بود. عامل دوم شامل کاربرد یا عدم کاربرد افزودنی لاکتوباسیلوس به میزان CFU/g 1010×6 ماده خشک بود. تعداد 24 کیسه پلاستیکی حاوی 25 کیلوگرم سیلاژ چغندر علوفه‌ای از تیمارهای مختلف بعد از عملیات سیلو کردن، پرس و هواگیری به انبار با دمای اتاق منتقل و 75 روز بعد، از هر تیمار، چهار کیسه گشوده شده و بلافاصله pH، دما و کیفیت ظاهری آن‌ها بررسی شد. از هر کیسه، نمونه‌ای به آزمایشگاه منتقل شده و ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر، NDF، ADF و نیتروژن آمونیاکی اندازه‌گیری شدند. ارزیابی صفات ظاهری و pH نمونه‌ها نشان داد تیمارهای دارای تفاله خشک و افزودنی میکروبی از کیفیت بهتری نسبت به شاهد (میانگین امتیاز کیفی 16/0±5/6 در مقابل 21/0±4/9 و میانگین pH06/0±04/4 در مقابل 08/0±59/4) برخوردار بودند (01/0P<). نوع مخلوط مورد استفاده بر ترکیب شیمیایی (ماده خشک، پروتئین خام، NDF و ADF) و پایداری سیلاژ در هنگام باز کردن اثر معنی‌داری داشت (01/0P<)، اما افزودنی میکروبی در بیشتر موارد، اثر معنی‌داری نشان نداد. اتلاف شیرابه‌ای گروه شاهد زیادتر و کیفیت نامطلوب‌تری نسبت به سیلاژهای دیگر داشت (01/0P<). بر اساس نتایج این آزمایش، مناسب‌ترین ترکیب سیلاژ تهیه شده مربوط به مخلوط شاهد+ 15% تفاله چغندر بود که از کیفیت بالاتر و ماندگاری بیشتری برخوردار بود.

Keywords

• چغندر علوفه‌ای
• خصوصیات فیزیکی-شیمیایی
• سیلاژ
• لاکتوباسیلوس