Nie taki diabeł straszny, jak go (w telewizji) malują? Dehumanizacja jako narzędzie dyskredytacji przeciwnika politycznego na przykładzie Donalda Tuska

Abstract

Przedmiotem badań jest wizerunek donalda Tuska jako przywódcy Koalicji Obywatelskiej oraz nieformalnego lidera obozu opozycji, wyłaniający się z przekazów telewizji publicznej, w szczególności z wydania głównego „Wiadomości” TVP. W artykule zidentyfikowano i omówiono zestaw środków wyrazu i technik telewizyjnych, którymi posłużyli się realizatorzy programu w celu zdyskredytowania przeciwnika politycznego. Przyjęto, że złośliwa dyskredytacja donalda Tuska odbywa się m.in. z wykorzystaniem strategii dehumanizacyjnej. By uzyskać wyniki, które pozwolą zrealizować cel badań, postawiono następujące pytania: 1. jaki wizerunek lidera opozycji wyłania się z głównego wydania magazynu informacji TVP1?; 2. Czy sposób portretowania donalda Tuska nosi znamiona złośliwej dyskredytacji?; 3. Które techniki dehumanizacyjne wykorzystują realizatorzy TVP i w jaki sposób?; 4. jakie zagrożenia dla jednostki i stanu demokracji w Polsce powoduje dehumanizacja przeciwnika politycznego?. W próbie uwzględniono treść 32 wydań głównych programu „Wiadomości” (2021–2022), badania miały charakter jakościowy (analiza semiotyczna, analiza dyskursu).

Keywords

• złośliwa dyskredytacja
• dehumanizacja
• przeciwnik polityczny
• „wiadomości” tvp1
• celownik (focus)