ارتباط کمّی ریتم آلفای مغزی با ضریب هوشی

Abstract

مقدمه: یکی از شاخص‌هایی که در بیماریهای مغزی ممکن است مورد تاثیر قرار بگیرد ضریب هوشی (IQ) می‌باشد. از سالها قبل سعی شده با تعیین روشی جهت کمی کردن میزان هوش از آن به عنوان یک شاخص جهت تشخیص و سیر بیماری استفاده نمود. از بهترین روش‌های تعیین هوش در حال حاضر آزمون های روانشناختی وکسلر می‌باشد. که البته محدودیت‌های خاص خود را دارد از جمله این که این روش‌ها وقت‌گیر هستند و به توجه و همکاری طرف مقابل نیازمندند .هدف از این مطالعه بررسی ارتباط کمی ریتم آلفای مغزی با ضریب هوشی بوده است. روش کار: این مطالعه توصیفی در مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی کرمان به انجام رسیده است. 71 دانش آموز پسر 10 ساله مورد مطالعه قرارکرفته اند. ازکلیه دانش آموزان آزمون هوش WISC-R و EEGhg; jv, hkstکمی الکتروانسفالوگرافی کمیتی به عمل آمد و نتایج آزمون هوش در سه نمره کلی، آزمون عملی و آزمون کلامی با ریتم آلفا در مناطق مختلف مغزی و همین طور شاخصهای میانگین توزیع شاخصهای آلفا و توالی اوج آلفا مقایسه گردیده است. مشصات فردی؛ نتایج آزمون های الکتروانسفالوگرافی وضریب هوش در پرسشنامه جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی وجداول توزیع فراوانی پردازش شد. جهت پی بردن به ارتباط بین ضریب هوشی و ریتم آلفا از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه به طور خلاصه نشان می‌دهند که بین ضریب هوشی و موارد غیرطبیعی در نقشه برداری از مغز ارتباط واضحی وجود دارد. یعنی نقشه برداری غیرطبیعی با هوشی پائین‌تر مربوط است. بین ضریب هوشی، دیس ریتمی واالکتروانسفالوگرافی ارتباط واضحی وجود دارد یعنی دیس ریتمی در االکتروانسفالوگرافی با هوش پایین‌تر مربوط است. نتیجه گیری: در کل می توان نتیجه گرفت تغییرات کمی الکتروانسفالوگرافیک را می توان به عنوان یک شاخص هوشی مد نظر داشت.

Keywords

• الکتروانسفالوگرافی
• هوش
• ریتم آلفا
• بهره هوشی