بررسی تنوع ژنتیکی در اسب اصیل ترکمن ایران با استفاده از 4 جایگاه ریزماهواره

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی اسب اصیل ترکمن ایران با استفاده نشانگرهای ریزماهواره بود. تعداد 51 نمونه خون از اسب‌های اصیل ترکمن در منطقه راز و جرگلان در خراسان شمالی جمع آوری شد. DNA ژنومی استخراج، سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تکثیر قطعات چهار جایگاه ریزماهواره (HMS02، HMS03، HMS07 و AHT04) با استفاده از جفت آغازگر‌های اختصاصی به صورت استاندارد انجام شد سپس محصولات واکنش زنجیره‌ای پلیمراز چهار جایگاه بر روی ژل اکریل آمید 8 درصد الکتروفورز و رنگ‌آمیزی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تعداد آلل های چهار جایگاه مورد مطالعه از 9 تا 12 آلل متغیر بودند که بیشترین تعداد آلل در جایگاه ژنی HMS02 (12 آلل) و کمترین تعداد آلل در جایگاه ژنی HMS07(9آلل) مشاهده ‌شد. بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی(8847/0) در جایگاه HMS02 و کمترین مقدار این معیار (8039/0) در جایگاه HMS03 مشاهده شد. بیشترین مقدار اطلاعات چند شکلی PIC (86/0) مربوط به جایگاه (HMS07) و کمترین مقدار این معیار (77/0) مربوط به جایگاه HMS03 بود. بیشترین و کمترین مقدار شاخص شانون (2617/2 و 0532/2 ) نیز به ترتیب در جایگاه‌های ژنیHMS07 و AHT04 برآورد گردید. نتایج نشان دادند که 4 جایگاه ریزماهواره مطالعه شده چند شکلی بالایی دارند و می‌توانند به عنوان نشانگر ملکولی مناسبی در مطالعات ژنتیکی مورد استفاده قرار گیرند.

Keywords

• اطلاعات چند شکلی
• اسب اصیل ترکمن
• تنوع ژنتیکی
• هتروزیگوسیتی
• نشانگر ریزماهواره