Budownictwo i Architektura (Apr 2017)
Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej w przestrzeni miasta
Abstract
Przestrzenią szczególną w krajobrazie historycznych miast europejskich jest dzielnica willowa, której urodę i prestiż współtworzą walory naturalne, kompozycja urbanistyczna, a nade wszystko jakość architektury. Zarówno w przeszłości, jak i współcześnie, architektura willi miejskiej powiązana była z ogrodem i miała charakter reprezentacyjny. Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej budowana jest przez ponowoczesną interpretację miejsca, którego charakter niejednokrotnie skłania architektów do poszukiwania związków budowli z terenem i otaczającym krajobrazem, w przestrzennej i widokowej łączności z miastem lub przeciwnie, poprzez wizualne odseparowanie od ulicy lub selektywne kadrowanie widoków. Jakość prezentowanych przykładów współczesnej architektury willowej definiowana jest przez indywidualizm twórców. Każdy z architektów inaczej interpretuje miejsce, proponując stosowną formę architektoniczną domu w przestrzeni dzielnicy willowej miasta. Ceglana willa w Berlinie, projektu Davida Chipperfielda, to architektura symbiotycznej pełni z miejscem. House R128, w dzielnicy willowej Stuttgartu jest przykładem architektonicznej gry z miejscem, kreowanej przez architekta, a zarazem właściciela willi Wernera Sobka. House Susenberg, w prestiżowej dzielnicy willowej Zürichu, determinuje dialog architektury z przestrzenią miasta. Architekturę Willi Bǎteau-Bǎteau w Krakowie, autorstwa Dariusza Kozłowskiego i Marii Misiągiewicz, można określić mianem znaku w przestrzeni dzielnicy willowej. Synergiczna pełnia współczesnej architektury willowej w krajobrazie miasta stanowi o unikalnej jakości przestrzeni, nazywanej Duchem Miejsca.
Keywords
