مقایسه اثربخشی روایت درمانی راه حل محور و درمان راه حل محور بر کیفیت زندگی

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر روایت درمانی راه حل محور و درمان راه حل محور بر کیفیت زندگی زوجین دارای تعارض انجام شد.روش کار: روش این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل به همراه آزمون پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان شیروان در سال 402-1401را شامل شد. نمونه پژوهش حاضر شامل 30 زوج دارای تعارض زناشویی (هر گروه 20 نفر) بود که با مراجعه به کلینیک ها و مراکز مشاوره شهرستان شیروان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. درمان روایت محور راه حل (SFNT) و درمان مبتنی بر راه حل (SFT) به طور جداگانه به مدت 6 جلسه برای گروه های آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در این پژوهش از پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(WHO) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. و برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss-26 استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که روایت‌درمانی راه‌حل‌محور و درمان راه‌حل‌محور بر تاب‌آوری و صمیمیت زناشویی زوج‌های متعارض بوده و هر دو درمان قادر به بهبود بودند (001/0>P). همچنین نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که اثر درمانی روایت درمانی راه حل محور و درمان راه حل محور بر کیفیت زندگی پس از دو ماه حفظ شد (001/0>P). همچنین، نتایج نشان داد که تأثیر روایت درمانی راه حل محور بر متغیر کیفیت زندگی زوج های متعارض بهتر از درمان راه حل محور بود (001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که در جهت حل تعارض زوجین می توان از هر دو رویکرد استفاده نمود هرچند که اثربخشی رویکرد روایت درمانی راه حل محور نسبت به درمان راه حل محور بیشتر بود.

Keywords

• روایت درمانی راه حل محور
• درمان راه حل محور
• کیفیت زندگی
• زوجین دارای تعارض