Pizhūhish-i Naft (Aug 2020)
بررسی آزمایشگاهی مکانیسم انحلال سنگ ضمن تزریق آب رقیق‌شده دریا در سنگ‌های کربناته
Abstract
حدوداً سه‌دهه از معرفی آب هوشمند جهت استفاده در افزایش تولید از مخازن نفتی می‌گذرد، اما همچنان برخی جنبه‌های استفاده از آب کم‌شور و رقیق‌شده دریا به‌خوبی شناخته و معرفی نشده است. مکانیسم‌های متعددی بر کارآیی ازدیاد برداشت از مخازن کربناته در روش تزریق آب کم‌شور معرفی شده‌اند. در این مطالعه، از تست‌های سیلاب‌زنی برای ارزیابی یکی از مکانیسم‌های حاکم بر این فرآیند، که اصطلاحاً مکانیسم انحلال سنگ (rock dissolution) گفته می‌شود، استفاده شده است. به‌طور دقیق‌تر آب دریا به‌عنوان گزینه حالت پایه (شاخص) و آب‌های 5 و 20 برابر رقیق‌شده دریا برای بررسی اثر شوری مورد استفاده قرار گرفتند. برای تولید نفت خام، به سنگ‌های واقعی مخزن، چندین برابر حجم فضای متخلخل سنگ از آب‌هایی که به‌عنوان سیال جابه‌جا کننده گزینش شده بودند، تزریق شد. شاخص‌هایی برای بررسی رخداد این مکانیسم در نظر گرفته شد از جمله تراوایی سنگ قبل و بعد از تزریق، ضریب برداشت به‌عنوان تابعی از زمان و درجه pH مربوط به سیال جابه‌جا کننده در خروجی پلاگ (مغزه). با بهره‌گیری از داده‌های توزیع فشار، برهم‌کنش سنگ و سیال به‌طور جزئی ارزیابی شد. مهم‌ترین نتیجه این مطالعه این است که میان رقیق‌سازی آب دریا و شدت فعالیت مکانیسم انحلال سنگ رابطه مستقیم وجود دارد.
Keywords
