مجلة الآداب (Mar 2020)
التشبيه في اشعار ايرج ميرزا
Abstract
ایرج میرزا در میان شاعران دوران مشروطه در ایران از لحاظ کاربرد ویژۀ آرایه های ادبی در سخن سرایی جایگاه مخصوصی دارد. او که بنیانگذار شعر عامیانه در ادبیات فارسی محسوب میشود، نه تنها مضمون و محتوای شعررا مطابق خواست های جامعه تغییر داده، همچنین طرز گفتار جدیدی را به میان آورده است. ایرج در خلاقی خود ساده نویسی را شعار کرده بود و با این هدف هنری توانسته است سبک شعر فارسی را از پیچیدگی و تصنع نجات دهد و به ذوق و سلیقۀ مردم نزدیک نماید. از نظر درک و فهم نوآوری های ایرج میرزا در شعر فارسی بررسی تشبیه در اشعار او از اهمیت خاصی برخوردار است. چون تشبیه به مثابه پایۀ صور خیال درهر متن ادبی، نشانگر طرز تفکر وشیوۀ بیان شاعر می باشد. جنبه و مواد تشبیه در شکل گیری سبک خاص مؤلف تاثیر فوق العاده ای دارد. در این مقاله به بحث و بررسی انواع تشبیه در دیوان ایرج میرزا پرداخته شده و سعی بر آن بوده است تا از این طریق ابعاد زیباشناختی و عاطفی آثار او روشن شود و نقش ایرج در روند تجدد ادبی در کشور ایران مشخص گردد.
Keywords
