مطالعه فیلوژنی جنس Sanguisorba در ایران: شواهدی مبتنی برتجزیه و تحلیل توالی DNA کلروپلاستی و هسته‌ای

Abstract

در بررسی حاضر، فیلوژنی مولکولی جنس Sanguisorba متعلق به گل‌سرخیان (شامل دو گونه S. officinalis و S. minor) و سه زیرگونه (S. minor subsp. muricata, S. minor subsp. lasiocarpa و S. minor subsp. minor) از ایران با استفاده از nrDNA ITS و rpl32-trnL(UAG) مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور، 26 آرایه، شامل چهار نمونه از ایران به همراه 22 توالی از بانک ژن مورد آنالیز قرار گرفت. روابط فیلوژنتیکی گونه‌های Sanguisorba با استفاده از آنالیزهای ماکزیمم پارسیمونی و بایزین بازسازی شدند. نتایج آنالیز توالی هسته‌ای منجر به جدایی دو زیرطایفه (Agrimoniinae و Sanguisorbinae)، تک‌تباری جنس Sanguisorba و جدایی کاملS. officinalis (روی شاخه Sanguisorba) از S. minor و سه زیرگونه آن (روی شاخه Poterium) شد. با وجودی که طی بررسی حاضر، روابط فروگونه به طور حل نشده باقی ماند، اما مشخص گردید که استفاده از معیارهای ریخت‌شناسی و ریزریخت‌شناسی می‌تواند به عنوان ابزار مهمی برای تفکیک سطوح مختلف تاکسونومیک به ویژه، شناسایی فروگونه‌ایی استفاده شود. به علاوه، در این تحقیق، میانگین درصد واگرایی نوکلئوتیدی، تفاوت توالی‌ها، شواهد ریخت‌شناسی و ریزریخت‌شناسی مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords

• بایزین
• تاکسونومی
• تعیین حدود
• ماکزیمم پارسیمونی
• واگرایی نوکلئوتیدها