تحلیل سازوکارهای توسعه کارآفرینی روستایی: مطالعه شهرستان زیرکوه

Abstract

علی‌رغم اهمیت توسعه کارآفرینی روستایی نتایج حاکی از توسعه ناکافی کارآفرینی در روستاها است، بنابراین تحقیق حاضر به تحلیل سازوکارهای مؤثر بر توسعه کارآفرینی روستایی در شهرستان زیرکوه استان خراسان جنوبی پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل افرادی بودند که از وام اشتغال استفاده کرده بودند (840 نفر). حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار G*Power تعداد 215 نفر بود که به‌صورت طبقه‌ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده پرسشنامه محقق ساخته بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و تحلیل روایی محتوایی بر اساس نظر جمعی از اساتید گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران و کارشناسان بخش اجرایی جهاد کشاورزی شهرستان زیرکوه مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه بر آمار توصیفی از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از نظر پاسخگویان از میان مؤلفه‌های مختلف نشان‌دهنده توسعه‌یافتگی کارآفرینی، زیرمؤلفه‌های نظام آموزشی با ضریب مسیر (921/0)، بازار (809/0)، زیرساخت‌ها (753/0)، عوامل فرهنگی (691/0) و در نهایت قوانین و سیاست‌ها (678/0) به ترتیب دارای بیشترین اهمیت هستند. یافته‌های این مطالعه همچنین نشان داد از میان سازوکارهای مختلف توسعه کارآفرینی روستایی در حال حاضر سازوکارهای قانونی و سیاستی با ضریب مسیر (304/0) بیشترین تأثیر را بر توسعه کارآفرینی دارا هستند. پس از این سازوکارها به ترتیب سازوکارهای اجتماعی (226/0)،‌ زیرساختی (209/0)،‌ اقتصادی (207/0) و در نهایت مدیریتی (171/0) قرار دارند. به منظور توسعه کارآفرینی روستایی استفاده از روش‌های آموزشی و همچنین تدوین سازوکارهای قانونی و سیاستی مناسب در جهت حمایت از کارآفرینان روستایی پیشنهاد می‌شود.

Keywords

• توسعه
• کارآفرینی روستایی
• اشتغال روستایی
• شهرستان زیرکوه