پژوهشهای زراعی ایران (Mar 2016)

تأثیر کاربرد ورمی‌کمپوست و محلول‌پاشی چای‌کمپوست بر خصوصیات رشدی گیاه ذرت

  • راحله افشارمنش,
  • اصغر رحیمی,
  • بنیامین ترابی,
  • عبدالرضا اخگر

DOI
https://doi.org/10.22067/gsc.v14i1.37358
Journal volume & issue
Vol. 14, no. 1
pp. 185 – 199

Abstract

Read online

به منظور مطالعه اثر سطوح مختلف ورمی‌کمپوست و محلول‌پاشی چای کمپوست بر خصوصیات رشدی گیاه ذرت، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های‌ کامل‌ تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان در سال 1392 انجام شد. تیمارها شامل ورمی‌کمپوست (0، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد وزنی) و چای‌کمپوست (محلول‌پاشی و عدم محلول‌پاشی) بود. صفاتی که در این آزمایش اندازه‌گیری شد شامل وزن خشک برگ، ساقه و ریشه، حجم ریشه، غلطت روی، مس، منگنز، آهن، نیتروژن و فسفر اندام هوایی بود. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی چای‌کمپوست سبب افزایش وزن خشک برگ، ساقه و غلظت آهن در ذرت شد. ورمی‌کمپوست در سطح 25، 25، 30، 30 و 15 درصد وزنی به‌ترتیب باعث افزایش وزن خشک برگ، ساقه و غلظت آهن، نیتروژن و روی در اندام هوایی شد. نتایج همچنین نشان داد که در شرایط عدم محلول‌پاشی چای‌کمپوست بیشترین وزن خشک ریشه، حجم ریشه و غلظت منگنز، فسفر و مس اندام هوایی به‌ترتیب در سطوح 30، 30، 30، 25 و 30 درصد وزنی ورمی‌کمپوست به‌دست آمد و در شرایط محلول‌پاشی چای‌کمپوست بیشترین وزن خشک ریشه، حجم ریشه و غلظت منگنز و مس اندام هوایی در تیمار 15 درصد وزنی ورمی‌کمپوست و بیشترین میزان فسفر اندام هوایی در تیمار 5 درصد وزنی ورمی‌کمپوست به‌دست آمد. به‌طور کلی در شرایط محلول‌پاشی چای‌کمپوست به دلیل فراهمی بیشتر عناصر غذایی میزان کود کمتری مورد نیاز است.

Keywords