علل و خطرات افزایش حضور باکتری‏‌های مقاوم به آنتی‏بیوتیک در آب‏‌های آشامیدنی

Abstract

در گذشته هدف از تصفیه آب، کاهش مواد معلق و از بین بردن عوامل زنده بیماری‌‏زا در آب بود که با روش‏‌های متداول فیلتراسیون و گندزایی به‏ دست می‏‌آمد. اما در حال حاضر با افزایش انواع آلودگی‌‏ها به منابع آب روش‏‌های موجود به ‏طور کامل توانایی تصفیه مناسب آب را ندارند. مطالعات نشان داده است، ضدعفونی آب آشامیدنی می‏تواند باعث افزایش باکتری‏‌های مقاوم به آنتی‏بیوتیک در محیط‏‎‌های آبی شود. تصفیه آب ممکن است مقاومت آنتی‏بیوتیکی باکتری‏‌های زنده مانده را افزایش دهد و سیستم‌‏های توزیع آب ممکن است به‏ عنوان مخزنی مهم برای گسترش مقاومت آنتی‎بیوتیکی به عوامل بیماری‏‌زای فرصت طلب عمل کنند. فرایندهای تصفیه آب آشامیدنی نمی‏‌تواند ARGها را از منابع آب آشامیدنی به ‏طور کامل از بین ببرد، بنابراین، سیستم‌‏های تأمین آب آشامیدنی ممکن است یک مسیر انتشار اولیه ARGها از محیط به میزبان باشد که خطرات احتمالی را برای سلامتی انسان ایجاد می‌‏کند. همچنین مشخص شده است که تعداد بعضی از باکتری‌‏ها با افزایش میزان کلر در آب آشامیدنی افزایش می‌‏یابد و روند تصفیه آب قادر به حذف کامل آنتی بیوتیک‌‏ها از آب آشامیدنی نیست. به همین منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص میزان و فراوانی باکتری‏‌های دارای جهش‌‏های مقاوم به آنتی بیوتیک‏ها ضروری به نظر می‏‌رسد. در این مقاله مروری کوتاه بر مطالعات صورت گرفته در مورد تصفیه آب آشامیدنی و همچنین ورود آنتی بیوتیک‏‌های استفاده شده در زندگی روزمزه از طریق فاضلاب و پساب‏‌های تولیدی و تاثیر آن بر سلامت جامعه انسانی صورت گرفته است.

Keywords

• آب آشامیدنی
• آلودگی
• مقاومت آنتی بیوتیکی
• کیفیت آب
• کلرزنی