بررسی کیفیت فیزیکی و شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی دستگاه‌های آب‌شیرین‌کن بخش خصوصی شهر ساوه

Abstract

اهداف در سال‌های اخیر پیشرفت‌های شگرفی در زمینه فرایندهای غشایی صورت گرفته و کاربرد این فناوری در تصفیه آب به‌ طور فزاینده‌ای افزایش ‌یافته است. هدف از این مطالعه، تعیین کیفیت فیزیکی و شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی خروجی دستگاه‌های آب‌شیرین‌کن بخش خصوصی شهرستان ساوه معروف به ایسین و مقایسه نتایج با استانداردهای ایران است.مواد و روش ها این پژوهش از نوع توصیفی‌مقطعی است که 15 نمونه در هر روز، به مدت 7 ماه در سال 1393-1394 سنجش شد. آزمایش‌های فیزیکی و شیمیایی بر اساس روش‌های استاندارد آب‌وفاضلاب صورت گرفت. آزمایش‌های میکروبی کلی‌فرم کل و کلی‌فرم مدفوعی با روش تخمیر چندلوله‌ای و باکتری‌های هتروتروف به روش پورپلیت انجام گرفت.یافته ها نتایج نشان داد میانگین مقدار متغیر فیزیکی کدورت NTU 0/1، میانگین متغیرهای شیمیایی هدایت الکتریکی (μs/cm)، سختی کل، سختی کلسیم و سختی منیزیم (میلی‌گرم بر لیتر کربنات کلسیم)، قلیایی‌بودن، کلسیم، منیزیم، فلوراید، فسفات، نیترات، نیتریت، سولفات، پتاسیم، سدیم، کلرید، کلر باقی‌مانده برحسب میلی‌گرم بر لیتر و pH به ترتیب 476، 06/103، 89/78، 80/9، 42/76، 28/37، 45/2، 11/0، 10/0، 3/8، 003/0، 71/37، 37/0، 23/68، 19/62، 74/0، 6/7، میانگین متغیرهای میکروبی کلی‌فرم مدفوعی (0) و کلی‌فرم کل (0) MPN/100ml و باکتری‌های هتروتروف (HPC) 5/2 CFU/ml بود.نتیجه گیری با توجه نتایج می‌توان گفت که کیفیت بهداشتی دستگاه آب‌شیرین‌کن در ساوه مشکل‌آفرین نیست. غلظت تمام متغیرهای اندازه‌گیری‌شده با استانداردهای ملی مطابق است و وضعیت مطلوبی دارد.

Keywords

• آلودگی میکروبی
• کلی‌فرم
• کیفیت فیزیکی و شیمیایی
• آب آشامیدنی