سیاست علم و فناوری (Apr 2015)
سناریونگاری آینده آموزشعالی ایران و کارکرد فناوری اطلاعات در آن
Abstract
با توجه به نقش کلیدی آموزشعالی در جامعه و تأثیر فراگیر فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی بر محیط و کارکردهای دانشگاه، هدف مقاله آن است که سناریوهای آموزشعالی ایران متأثر از فناوری اطلاعات در افق زمانی سال 1404 شناسایی و اصلیترین سناریوهای آموزشعالی مورد بحث قرار گیرد. بدین منظور، ابتدا مهمترین پیشرانهای آموزشعالی، مورد بررسی قرار گرفته و سپس با توجه به مقتضیات آموزشعالی کشور و دیدگاه صاحبنظران، مهمترین عدمقطعیتها و عوامل کلیدی شکلدهنده آموزشعالی در افق چشم انداز شناسایی میشود. این عوامل، سناریوهای بدیل نظام آموزشعالی کشور را در افق سال 1404 شکل میدهند. در گام بعد با استفاده از روش ترکیبی سناریونگاری، چهار سناریوی اصلی تحت عناوین «شمشاد خانهپرور»، «سرو چمان»، «رز رنگینکمان» و «یاس ارغوانی» برای آینده آموزشعالی ایران تدوین و اعتبارسنجی شده است. نکته مهم این چهار سناریو، امکانپذیری تحقق آنها در افق سال 1404 خورشیدی است و از اینرو چارچوب مناسبی را برای سیاستگذاری در اختیار برنامهریزان ملی قرار میدهد.