Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi

Abstract

Amaç: Bir dipeptidil peptidaz-4 (DPP-4) inhibitörü olan sitagliptin, metformin tedavisine ek olarak kullanıldığında etkili ve iyi tolere edilen inkretin temelli bir tedavidir. Sitagliptinin metformin monoterapisine eklenmesinin HbA1c, açlık kan şekeri(AKŞ) ve vücut ağırlığı(VA) üzerine 52 haftalık sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metot: Çalışmaya metformin monoterapisi alırken tedavisine sitagliptin eklenen ve 12 ay boyunca sitagliptin tedavisine devam eden 44 hasta dahil edildi. Olgularda yaş, cinsiyet, kilo, vücut kitle indeksi (VKİ), AKŞ, HbA1c, üre, kreatinin, total kolesterol, trigliserit, LDL, HDL, alanin aminotransferaz ve aspartat aminotrensferaz parametreleri değerlendirmeye alındı. Bulgular: Çalışmaya alınan 44 hastanın ortalama yaşı 58,5±8,9 yıl idi. Başlangıçta, VA: 80,36±11,72 kg ve VKİ: 31,14±5,16 kg/m2 idi. Başlangıçtaki HbA1c düzeyi: % 7,5±0,64 olarak saptandı. HbA1c seviyesinin başlangıç değerlere göre düşüş oranının sırasıyla 3. ayda % 0,82; 6.ayda %0,86 ve 12. ayda % 0, 9 olduğu görüldü. HbA1c düşüşü başlangıca göre tüm aylarda istatistiksel olarak anlamlı bulundu. AKŞ seviyesinde başlangıç değerlerine göre sırasıyla 3. ayda 23,65 mg/dl, 6.ayda 26,07 mg/dl ve 12. ayda 23,55 mg/dl düşme olduğu görüldü. AKŞ’de düşüş, başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında tüm aylarda istatistiksel olarak anlamlıydı. AKŞ düşüşün 12 ay boyunca istikrarlı bir şekilde devam ettiği görüldü. Sonuç: Metformin monoterapisi kullanımına rağmen yeterli glisemik kontrol sağlanamayan (özellikle HbA1c düzeyi %7-8) tip 2 diyabetli hastalarda tedaviye sitagliptin eklenmesi etkin ve iyi tolere edilen bir seçenektir.

Keywords

• hba1c
• metformin
• sitagliptin
• açlık kan şekeri
• fasting plazma glucose
• hba1c
• metformin