تأثیر تحریک موزون دیداری بر پارامترهای کینماتیکی راه‌رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس

Abstract

هدف این مطالعه، بررسی تأثیر تحریک موزون دیداری بر پارامترهای کینماتیکی راه‌رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس بود. تعداد 18 بیمار مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس (پنج مرد و 13 زن) با امتیاز گسترش‌یافتة وضعیت ناتوانی سه تا شش به شیوة نمونه‌گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. بیماران به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای گروه تجربی، تمرینات شامل راه‌رفتن با تحریک موزون دیداری و برای گروه کنترل، شامل راه‌رفتن بدون تحریک بود. تمرینات به‌مدت سه هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه انجام شدند. قبل و بعد از تمرینات، طول گام، زمان گام، زمان دواتکایی، آهنگ و سرعت راه‌رفتن توسط دستگاه تجزیه‌وتحلیل حرکتی اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل آنالیز کوواریانس و روش ناپارامتری بوت‌استرپ در مدل آنالیز کوواریانس انجام شد. یافته‌ها نشان داد که تمرین راه‌رفتن با تحریک موزون دیداری به 36 درصد بهبودی در طول گام، 22 درصد در زمان گام، 41 درصد در زمان دواتکایی، 29 درصد در آهنگ و 80 درصد در سرعت راه‌رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس منجر شد؛ اما بین گروه تجربی و گروه کنترل تفاوت معناداری در بهبود طول گام، زمان گام، زمان دواتکایی، آهنگ و سرعت راه‌رفتن مشاهده نشد (P > 0.05)؛ بنابراین، تمرین راه‌رفتن با تحریک موزون دیداری را می‌توان به‌عنوان یک روش درمان مکمل برای بهبود عملکرد راه‌رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس پیشنهاد کرد.

Keywords

• مالتیپل اسکلروزیس
• راه‌رفتن
• تحریک موزون دیداری