رابطه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و چابکی سازمانی با میانجیگری فراموشی سازمانی هدفمند

Abstract

زمینه پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه فناوری اطلاعات و ارتباطات و چابکی سازمانی با میانجی‌گری فراموشی سازمانی هدفمند کارکنان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار صورت گرفته است. روش کار روش پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها، توصیفی از نوع همبستگی با تأکید بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان اداری پردیس دانشگاه علوم پزشکی سبزوار به تعداد 205 نفر بود که بر اساس فرمول کوکران تعداد 134 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و از طریق روش نمونه‌گیری نظا‌م‌دار (سیستماتیک) مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه فاوا محرم‌پور (1390)، چابکی سازمانی شریفی و ژانگ (1999) و فراموشی سازمانی هدفمند محمودوند (1390) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS22 و 8.8 lisrel و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. یافته‌ها یافته‌ها نشان دادند که: 1- بین فاوا و چابکی سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 2- بین فاوا و فراموشی سازمانی هدفمند، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 3- بین فراموشی سازمانی هدفمند و چابکی سازمانی، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری فراموشی سازمانی هدفمند در رابطه بین فاوا و چابکی سازمانی، نقش میانجی‌گری دارد و 45 درصد از چابکی سازمانی بهوسیله فاوا و با میانجی‌گری فراموشی سازمانی هدفمند، پیش‌بینی شد..

Keywords

• فناوری اطلاعات و ارتباطات
• چابکی سازمانی
• فراموشی سازمانی هدفمند