مروری بر بیوفلوتاسیون و بیوفلوکولاسین کانی گالن

Abstract

در چند دهه اخیر، استفاده از میکروارگانیسم‌ها و محصولات آنها برای جداسازی زیستی کانی‌ها، به ویژه بیوفلوتاسیون و بیوفلوکولاسیون، بیشتر مورد توجه محققان و صنایع قرار گرفته است. با توجه به مزایای روش‌های زیستی، در این پژوهش به بررسی مطالعات انجام گرفته بر روی جداسازی گالن از کانی‌های معمول همراه آن از جمله اسفالریت، کالکوپیریت و پیریت به کمک میکروارگانیسم‌ها و ترشحات خارج سلولی آنها و نتایج حاصله پرداخته شده است. بر اساس یافته‌ها، سلول‌های باکتریایی گونه تیوباسیلوس، توانایی مناسبی برای بازداشت و فلوکولاسیون انتخابی گالن دارند، لیکن سلول‌های گونه پلیمیکسا، توانایی بازداشت و فلوکولاسیون انتخابی پایینی داشته و اکثر کانی‌های سولفیدی حاضر در پالپ را بازداشت یا فلوکوله می‌کند. به علاوه، سازگار کردن باکتری‌ها، به ویژه گونه پلیمیکسا با گالن و کانی‌های همراه، باعث افزایش ترشحات خارج سلولی از جنس پروتئینی یا پلی‌ساکاریدی خواهد شد. باکتری‌های سازگار شده باسیلوس سابتیلیس و باسیلوس مگاتریوم، توانایی جداسازی گالن را دارند. با توجه به ماهیت آبرانی پروتئین‌های خارج سلولی، جذب کمتر آنها بر روی سطح گالن در مقایسه با اسفالریت، باعث شناوری کانی دوم و بازداشت گالن می‌شود. در مقابل، ترشح بیشتر پروتئین در حضور گالن نسبت به پیریت، در اثر سازگاری، باعث شناوری گالن و بازداشت کانی دوم خواهد شد. همچنین، می‌توان گفت که تمایل پلی‌ساکاریدهای خارج سلولی به جذب بر روی گالن و تمایل پروتئین‌های خارج سلولی به جذب بر روی اسفالریت باعث می‌شود که در صورت تماس مخلوط این دو کانی با EPS باکتریایی، معمولا گالن بازداشت یا فلوکوله شده و اسفالریت تا حدی شناور ‌شود.

Keywords

• میکروارگانیسم
• بیوفلوتاسیون
• بیوفلوکولاسیون
• گالن